Θυμάμαι τους ανθρώπους που “μιλούσαν” με τη γη τους και ήξεραν να ζουν-Μνήμες μια άλλης εποχής που δε θα ξεχαστεί ποτέ
Ήξεραν να παράγουν και μπορούσαν να "μιλάνε" με τη γη τους... Άλλες εποχές μού έρχονται στον νου, με τους γονείς και τους παππούδες να πιάνουν την πέτρα και να τη λειώνουν μες στα ροζιασμένα χέρια τους... Να σκάβουν με το σκαπέτι και, όταν αργότερα βγήκαν οι σκαφτικές, να έχουν τη σκαφτικιά για όχημα που θα τους πάει στο χωράφι. Κι εκεί να "λύνουν" με έναν πίρο το τιμόνι, να βγάζουν τις ρόδες και να τοποθετούν τα σκαπέτια για να οργώσουν το χωράφι... Μηχανή τετράκυκλη, που από μεταφορικό μέσο μπορούσε να μετατραπεί και σε μέσο σκαψίματος της γης... ενώ οι ίδιες μηχανές είχαν την ιδιότητα να γίνονται ακόμα και... ψεκαστικές! Θυμάμαι, που λες, να "λύνουν" τη μηχανή, να τη μετατρέπουν σε μηχανή σκαψίματος και, αφού τελειώσουν το σκάψιμο του χωραφιού, να ξαναβάζουν τις ρόδες, να ξαναενώσουν την καρότσα και το κάθισμα με το τιμόνι της σκαφτικιάς, και να γυρίζουν κατάκοποι στο σπιτικό τους. psriolos.blogspot.com Αλλά με μία ευχαρίστηση ότι φρόντισαν τη ...