Kαρκίνος και διαβήτης «θερίζουν» στην Κρήτη - Φρέσκα φρούτα, λαχανικά και άσκηση θα μπορούσαν να σώσουν ζωές!

 

τ
Φρέσκα φρούτα και λαχανικά όσο περισσότερο γίνεται από ντόπιες ποικιλίες, με σταδιακή μείωση της χρήσης λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων και όσο μπορούμε μακριά από ρυπογόνες καταστάσεις και μολυσμένες περιοχές...

Κάπως έτσι, με δυο λόγια, συνοψίζουμε το «όπλο» μας στην Κρήτη, όπου «θερίζουν» οι ασθένειες του καρκίνου, του διαβήτη, της υπέρτασης και άλλες, προκειμένου να δώσουμε τη μάχη μας, ξαναπαίρνοντας το μοναδικό αγαθό της υγείας μας στα δικά μας χέρια.

Ο παιδοχειρουργός, εκπρόσωπος του Ιατρικού Συλλόγου Ηρακλείου και μέλος της Ελληνικής Τοξικολογικής Εταιρείας, Δημήτρης Πετράκης, μιλάει στην εφημερίδα «Νέα Κρήτη» σήμερα με στοιχεία που πραγματικά σοκάρουν, παρουσιάζοντας μια άκρως επικίνδυνη κατάσταση ως προς τη δημόσια υγεία σε παγκόσμιο, εθνικό αλλά και τοπικό επίπεδο.

Τα στοιχεία αυτά προέρχονται από διεθνείς έρευνες και δείχνουν τρομαχτικές αλλαγές στη ζωή και την κατάσταση της υγείας μας, με ενδεικτικές τις περιόδους πριν και μετά το 1960 και τη διατροφή να παίζει τον σημαντικότερο ρόλο!

Αναλυτικότερα, ο κ. Πετράκης είπε ότι «μετά το 1960 χάθηκαν οι ντόπιες ποικιλίες σιτηρών και δημητριακών, οι ντόπιες ράτσες των χοίρων, των βοοειδών και των αιγοπροβάτων. Αναπτύχθηκαν ιδιαίτερα στην Κρήτη οι εντατικές καλλιέργειες, τόσο στη γεωργία όσο και στην εκτροφή των αιγοπροβάτων και τελευταία και στην ιχθυοκαλλιέργεια. Η αμπελοκαλλιέργεια για πολλούς λόγους μειώθηκε και αντικαταστάθηκε από ξένες ποικιλίες. Η ελιά σήμερα καλύπτει 2 εκατομμύρια στρέμματα και αντιμετωπίζει πολύ σημαντικά προβλήματα στη δακοκτονία, στην εμπορία και στη ρύπανση του περιβάλλοντος, με 600.000 τόνους κατσίγαρο σε εξατμισοδεξαμενές και καύση ενός εκατομμυρίου τόνων ελαιοκλάδων ετησίως στο νησί μας. Και την ίδια ώρα, η Xilella παραμένει ένας υπαρκτός παγκόσμιος κίνδυνος».

Και στο σημείο αυτό, ο Δημήτρης Πετράκης αναφέρεται σε στοιχεία του 2012 για ολόκληρη τη χώρα:

«Οι ποικιλίες σιταριού και κριθαριού μειώθηκαν κατά 92%, οι ντόπιες ποικιλίες λαχανικών 97% και έτσι η χώρα μας από το 2012 και μετά έχασε την επάρκεια σιτηρών και εισάγει κάθε χρόνο το μεγαλύτερο μέρος των σιτηρών για να παρασκευάσει το ψωμί των Ελλήνων». 

Ο ίδιος συνεχίζει λέγοντας ότι «παγκόσμια, για να γίνει η παραγωγή της τροφής, καταναλώνεται ενέργεια η οποία στηρίζεται περισσότερο στα ορυκτά καύσιμα: άνθρακα, πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Αυτά καλύπτουν ένα 90-95% της απαιτούμενης ενέργειας. 

Άρα κάθε μέρα στον κόσμο καίγονται 100 εκατομμύρια βαρέλια για να παραχθεί αυτή η ενέργεια που χρειάζεται. Αντίστοιχα, μέχρι το 2012, οι ντόπιοι σπόροι παγκόσμια μειώθηκαν κατά 90% και κατά 95% ο έλεγχός τους πέρασε στην εταιρεία “Μονσάντο”, σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Αγροτικής Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, FAO».

Παρακάτω τονίζει ότι, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, η επάρκεια για κατανάλωση φρούτων και λαχανικών θα μπορούσε να εξοικονομήσει έως και 2,7 εκατομμύρια ζωές ετησίως, ενώ η πλήρης αξιοποίηση του θηλασμού θα μπορούσε να σώσει τη ζωή 823.000 παιδιών και να συνεισφέρει 302 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως στην παγκόσμια οικονομία!

Η Κρήτη νοσεί...

«Σε μια μελέτη του 1960», όπως τόνισε ο Δημήτρης Πετράκης, «η Κρήτη ήταν η μοναδική περιοχή του κόσμου με τα λιγότερα καρδιαγγειακά νοσήματα και τους λιγότερους θανάτους από καρκίνο και σακχαρώδη διαβήτη. Σήμερα “θερίζουν” οι λοιμώξεις, οι αλλεργίες, τα αυτοάνοσα, η παχυσαρκία, ο διαβήτης, ο καρκίνος, η υπογονιμότητα κ.ά.».

Συνεχίζει φέρνοντας ως παράδειγμα το σημερινό ψωμί, που σε αντίθεση με το 1960 «δεν έχει σήμερα τη λιγνίνη, τις Β-γλυκάνες, τα αντιοξειδωτικά κ.λπ. Όμως αυτές οι ουσίες προστάτευαν την πέψη, το ανοσοποιητικό σύστημα, τον μεταβολισμό λιπιδίων, τη χοληστερίνη και κατ’ επέκταση προστάτευαν από την υπέρταση, την αρτηριοσκλήρυνση, την καρδιά και τα αγγεία».

Ο Δημήτρης Πετράκης αναφέρεται, εξάλλου, σε στοιχεία του 2009, σύμφωνα με τα οποία ο μέσος Κρητικός το 1960 κατανάλωνε 35 κιλά ελαιολάδου τον χρόνο ή 100 ml την ημέρα. Σήμερα καταναλώνει 17,5 κιλά τον χρόνο ή 40 ml την ημέρα. Έχει δηλαδή απώλεια 60%. 

Αντίθετα, το 1960 ο μέσος Κρητικός κατανάλωνε 35 γραμμάρια κρέας την ημέρα, από το οποίο τα 9,5 γραμμάρια ήταν χοιρινό. Σήμερα καταναλώνει 200 γραμμάρια την ημέρα, από τα οποία τα 90 είναι χοιρινό.

Δηλαδή έχει δεκαπλασιάσει το κρέας, το οποίο είναι εισαγόμενο και εκτροφής.

«Σήμερα το νερό ύδρευσης και άρδευσης καθολικά στην Κρήτη μεταφέρεται, αποθηκεύεται και χρησιμοποιείται μέσα σε πλαστικά δοχεία, που ξεπλένουν σημαντικές ποσότητες φθαλικών εστέρων και άλλων οργανικών ουσιών από τα πλαστικά, έχοντας μείγματα ρύπων από τις υδροφόρες λεκάνες, που επιμολύνονται μέσω χωματερών και της βροχής».

Έτσι, λόγω όλων αυτών των παραγόντων και των καταστάσεων, «ένας στους 10 έχει σάκχαρο, ένας στους τέσσερις πεθαίνει από καρκίνο, ένας στους τρεις από καρδιαγγειακά νοσήματα και οκτώ στους δέκα μετά την ηλικία των 65 χρόνων έχουν μεταλλάξεις και μορφές γονιδίων που θα συμβάλουν στην εμφάνιση χρόνιων αιματολογικών νοσημάτων, όπως είναι η λευχαιμία και το λέμφωμα, σύμφωνα με δημοσιευμένες μελέτες».

Υπάρχουν «όπλα» στα χέρια μας

Ο Δημήτρης Πετράκης προτείνει σε επίπεδο ατόμων και οικογένειας: «Να διατηρήσουμε τους ντόπιους σπόρους και τις ντόπιες ράτσες των ζωικών ειδών. 

Να αυξήσουμε την κατανάλωση φρούτων, χόρτων και λαχανικών. 

Να προτιμήσουμε φρέσκα τρόφιμα αντί συντηρημένων, επεξεργασμένων, προψημένων, κονσερβοποιημένων, κλεισμένων σε νάιλον και κατεψυγμένων. 

Να περιορίσουμε την έκθεσή μας σε περιβαλλοντικούς ρύπους, π.χ. της ατμόσφαιρας, του εδάφους, του νερού και άλλων βλαπτικών παραγόντων, όπως η έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία. 

Να αυξήσουμε την άσκησή μας και να περιορίσουμε την κατανάλωση των υγρών καυσίμων. 

Να περιορίσουμε την ημερήσια κατανάλωση θερμίδων και το έτοιμο φαγητό. 

Να ενισχυθεί ο μητρικός θηλασμός στα νεογέννητα. 

Να αποφύγει ο καθένας μας τη χρησιμοποίηση πλαστικών στα τρόφιμα και το νερό», ενώ ανάλογες προτάσεις κάνει και για το εθνικό και διεθνές επίπεδο.
ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ"