Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

"Των παιδιών σας τις κραυγές"

Εικόνα
Γράφει:





 

ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ



Ένα τρένο μες στις φλόγες
θα περνάει κάθε χρόνο,
οι ψυχές θα κατεβαίνουν
στην Κοιλάδα των Τεμπών,

οι γονείς τους στις πλατείες
θα ξεχάσουνε τον πόνο,
γιατί θα΄χουν στην καρδιά τους
τα χεράκια των παιδιών.

Κάθε 28 Φλεβάρη
ο λαός θα πλημμυρίζει,
δρόμους, πάρκα και πλατείες
και θα φέρνει ανατροπές,

κάθε χρόνο τέτοια μέρα
ένα τρένο θα σφυρίζει,
"μην ξεχνάτε" θα μας λέει
"των παιδιών σας τις κραυγές"


Ένα τρένο μες στις φλόγες
θα περνάει κάθε χρόνο,
να μην ξεχαστούν τα Τέμπη
μέχρι να΄ρθει η στιγμή

τα παιδιά που ταξιδεύουν
νά'χουν πάλι οξυγόνο,
θα ξανάρθει η ελπίδα
αν γλιτώσει το παιδί.

Κάθε 28 Φλεβάρη
κάθε χρόνο τέτοια μέρα,
ένα τρένο θα σφυρίζει
στου λαού μας τις καρδιές,

κάθε χρόνο τέτοια μέρα
ένα τρένο θα σφυρίζει,
"μην ξεχνάτε" θα μας λέει
"των παιδιών σας τις κραυγές".

ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: ΤΡΙΤΗ 25 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025






Labels:

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αχ βρε Κούλα...

Γράφει:
  (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ) Βρέθηκες κι εσύ στον λάθος τόπο ήσουν δυστυχώς, στη λάθος ώρα, πίστευες πως θα περάσει η μπόρα, αλλά δεν θα πέρναγε, γαμώτο... Έτρεξες, μα ήσουνα γυναίκα όπως κάθε πλάσμα που δεν έχει, δύναμη να φύγει όταν βρέχει, απ' του εφιάλτη τη φαρέτρα... Αχ βρε Κούλα. Κάθε Κούλα σε μια βρώμικη και άθλια Πατρίδα. Αχ βρε Κούλα. Κάθε Κούλα. Δεν υπάρχει πια, καμιά ελπίδα. Ποια αστυνομία και ποιο κράτος μόνο υπουργούς θα προστατεύει, όταν κάθε θύμα θα πεθαίνει, κι όλοι εμείς θα ζούμε κατά λάθος. Βρέθηκες, που λες, στον λάθος τόπο, ήσουνα κι εσύ στη λάθος χώρα, νόμιζες πως θα περάσει η μπόρα μα δεν πέρασε, ποτέ, γαμώτο.... Αχ βρε Κούλα. Κάθε Κούλα σε μια βρώμικη και άθλια Πατρίδα. Αχ βρε Κούλα. Κάθε Κούλα. Δεν υπάρχει πια, καμιά ελπίδα. (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024 - xrispapadakis@gmail.com)
Δημοσίευση σχολίου
ΓΥΡΙΣΤΕ ΣΕΛΙΔΑ

Όσους μου λένε "σ΄ αγαπώ"...

Γράφει:
Έρχονται μέρες που τους βλέπεις να γελάνε να σου υπόσχονται μεγάλες εποχές, αλλά μετά, έρχονται πάλι οι βροχές καθώς θα βλέπεις τις χαρές να προσπερνάνε. Έρχονται ώρες που πιστεύεις σε χαρές κάθεσαι κάτω και σκουπίζεις τον ιδρώτα, αλλά σε γέλασαν και πάλι, όπως πρώτα και συνεχίζεις να σκαλίζεις τις πληγές. Έρχονται χρόνια που δεν ξέρεις να γελάς αντέχεις όμως και παλεύεις στη ζωή σου, κάτι αγάπες ήρθαν για λίγο στην ψυχή σου, αλλά τις έχασες και τις αναζητάς. Έρχονται όνειρα που βλέπεις διαρκώς μα στο ξημέρωμα γίνονται εφιάλτες, και όλο πνίγεσαι σε ωραίες αυταπάτες, αλλά πεθαίνεις, κάθε ώρα, μοναχός. Μα όσα έρθουν θα περάσουν ευτυχώς κι ύστερα πάλι, θα ξανάρθουν και θα φύγουν, είναι ανάποδος ετούτος ο καιρός και όσα γίνονται μπορεί να ξαναγίνουν. Θα΄ρθουν μετά άλλες στιγμές μέσα στο φως που θα σκεφτόμαστε το χθες και θα γελάμε, αλλά ωστόσο θα έχει φύγει η ζωή κι όσους μου λένε "σ΄αγαπώ"... θα τους φοβάμαι.  (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΕΜΠΤΗ 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ...
1 σχόλιο
ΓΥΡΙΣΤΕ ΣΕΛΙΔΑ