Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο..."Φράγκας" και η Κολοβού

 



Τη μια Ελλάδα την αντιπροσωπεύει ο Γιώργος..."Φράγκας"...Είναι η Ελλάδα της αρπαχτής...Η Ελλάδα των εκβιαστών...Η Ελλάδα των κυκλωμάτων...Η Ελλάδα των τοκογλύφων...Η Ελλάδα του εύκολου πλουτισμού...Της "ζωάρας" για τους λίγους και εκλεκτούς του συστήματος και του..."σφίξε κι άλλο το ζωνάρι" για τον απλό λαό...Η Ελλάδα των "Δήθεν" που παίζουν πάρα πολύ καλά το ρόλο τους και παρασύρουν κόσμο και κοσμάκη, παριστάνοντας πολλές φορές ακόμα και τους ήρωες κρύβοντας την πραγματική τους όψη...

Αλλά υπάρχει και η άλλη Ελλάδα...Είναι η Ελλάδα της Ιωάννας Κολοβού...Της χαμηλοσυνταξιούχου δημοσιογράφου που σήμερα Παρασκευή, την πρώτη μέρα του Ιούλη, στις 9 το πρωί, θα πάνε τα "κοράκια" να της κατασχέσουν το σπίτι...Για...15 χιλιάδες ευρώ, που η ίδια αμφισβητεί πως πρόκειται για πραγματικό χρέος προς την Τράπεζα!...

 

 

Το ΠΑΜΕ Τύπου καλεί σε ξεσηκωμό

 

Έτσι, λοιπόν, το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ, καλεί τον κόσμο σε ξεσηκωμό, ενάντια στην κατάσχεση του σπιτιού της χαμηλοσυνταξιούχου δημοσιογράφου Ιωάννας Κολοβού, έξω από το σπίτι της, Αβύδου 146-148 Ιλίσια.

Όπως αναφέρει το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ, «καμιά καταγγελία δεν είναι αρκετή, καμιά έκκληση στα φιλάνθρωπα αισθήματα δεν μπορεί να βάλει φρένο στις παρασιτικές λειτουργίες του χρηματιστικού κεφαλαίου που λειτουργεί μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα σαν μοχλός συγκέντρωσης και αναδιανομής πλούτου υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, τσακίζοντας αδιάκριτα τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τα πιο αδύναμα μέλη της κοινωνίας.

Τώρα είναι η ώρα της οργανωμένης εργατικής και λαϊκής παρέμβασης και δράσης για την υπεράσπιση από κατάσχεση και πλειστηριασμό στο σπίτι της συναδέλφισσας Ιωάννας Κολοβού, αλλά και κάθε σπιτιού που κινδυνεύει, οποιασδήποτε λαϊκής οικογένειας.

Σε αυτό το καθήκον πρέπει να ανταποκριθούν τα ΔΣ των Ενώσεων και πρώτα-πρώτα της ΕΣΗΕΑ».

 

 

Δύσκολες ώρες

 

Είναι, λοιπόν, δύσκολες οι ώρες για τη συνταξιούχο δημοσιογράφο Ιωάννα Κολοβού, συνεργάτιδα και επιστήθια φίλη του παγκόσμιου μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη...Η κύρια κατοικία της βγήκε σε πλειστηριασμό λόγω χρεών στην τράπεζα, ύψους 15.000 ευρώ.

Η γυναίκα, που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας και μεγαλώνει μόνη της τον γιο της που βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού, περιμένει τους δικαστικούς επιμελητές να τη διώξουν από το σπίτι της. Όμως, είναι αποφασισμένη να δώσει τη μάχη της μαζί με φίλους της που βρίσκονται στο πλευρό της.

Πρόκειται για ένα διαμέρισμα 50 ετών στα Ιλίσια, στο οποίο κατοικούν η ίδια και ο γιος της, καθώς ο σύζυγός της έχει φύγει από τη ζωή. Ο εφιάλτης δεν έχει τελειωμό για τη δημοσιογράφο, που έχει υπάρξει υπεύθυνη του γραφείου Τύπου του Μίκη Θεοδωράκη όταν ήταν υπουργός Επικρατείας και έχει γράψει για τον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη την τριλογία με τίτλο "Πού να βρω την ψυχή μου…".

 

Χ.Π.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

"Των παιδιών σας τις κραυγές"

  ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ Ένα τρένο μες στις φλόγες θα περνάει κάθε χρόνο, οι ψυχές θα κατεβαίνουν στην Κοιλάδα των Τεμπών, οι γονείς τους στις πλατείες θα ξεχάσουνε τον πόνο, γιατί θα΄χουν στην καρδιά τους τα χεράκια των παιδιών. Κάθε 28 Φλεβάρη ο λαός θα πλημμυρίζει, δρόμους, πάρκα και πλατείες και θα φέρνει ανατροπές, κάθε χρόνο τέτοια μέρα ένα τρένο θα σφυρίζει, "μην ξεχνάτε" θα μας λέει "των παιδιών σας τις κραυγές" Ένα τρένο μες στις φλόγες θα περνάει κάθε χρόνο, να μην ξεχαστούν τα Τέμπη μέχρι να΄ρθει η στιγμή τα παιδιά που ταξιδεύουν νά'χουν πάλι οξυγόνο, θα ξανάρθει η ελπίδα αν γλιτώσει το παιδί. Κάθε 28 Φλεβάρη κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ένα τρένο θα σφυρίζει στου λαού μας τις καρδιές, κάθε χρόνο τέτοια μέρα ένα τρένο θα σφυρίζει, "μην ξεχνάτε" θα μας λέει "των παιδιών σας τις κραυγές". ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: ΤΡΙΤΗ 25 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Αναλαμβάνω την ευθύνη...

 (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ)    Αναλαμβάνω την ευθύνη όπως της νιότης τις στιγμές, τότε που ζούσαμε στο "τώρα" και ταξιδεύαμε στο "χθες", κιθάρες ροκ και συναυλίες μπουφάν δερμάτινο, ροκ μπαρ, μετά ξημέρωναν οι μέρες καφές κι αμέσως για δουλειά. Και ναι, περάσανε τα χρόνια τα φιλαράκια έχουν χαθεί, τώρα στο σπίτι σε σαλόνια παιδιά, γυναίκα και TV, φωτογραφίες και φιλμάκια μας έχουν μείνει τώρα πια, κι αν γράφω ετούτα τα στιχάκια το κάνω για κείνα τα παιδιά. Κάτι παιδιά έρχονται τώρα και μου ματώνουν την ψυχή, θυμίζοντας μου κάτι χρόνια με μπίρα, ροκ και μουσική, με μελωδίες στις κιθάρες που μας γυρίζουνε "αλλού", πλατείες, στέκια και αλάνες, κι εμείς παρέα με τον "Φλου". Αναλαμβάνω την ευθύνη να ταξιδέψω μακριά, στο χρόνο, πίσω που αφήνει μια απροσάρμοστη γενιά, τώρα ο καθένας έχει μείνει να ταξιδεύει διαρκώς, κάτι παλιές φωτογραφίες τώρα κοιτάζω μοναχός. Γι αυτό σου λέω ρε μεγάλε κάτσε να πιούμε ένα κρασί, να ταξιδέψουμε παρέα εγώ, ο Άσιμος ...

Ένα τραγούδι ροκ, οι αυταπάτες μας

  (Στίχοι: Χριστόφορος Παπαδάκης) Τον κόσμο τότε λέγαμε θ΄αλλάζαμε μα τώρα μεγαλώσαμε μωρό μου, ο κόσμος δεν αλλάζει τόσο εύκολα γι αυτό σου λέω, αγάπη μόνο δώσ' μου. Στα χρόνια που περάσαν, στα τραγούδια μας, στα όνειρα, στο φως και στα σκοτάδια, ανθρώποι στη ζωή μας ήρθαν κι έφυγαν ψυχές που μας αφήσανε σημάδια, στα λόγια τα σκληρά μα και τα χάδια. Κοιτάγαμε κατάματα τον ήλιο μας μα τώρα μας τον πήραν και φοβάμαι, κοιτάζοντας τριγύρω την κατάντια μας πού θέλαμε να πάμε, δε θυμάμαι, μα πόσο άλλο πια θα τους κοιτάμε. Ο κόσμος που αγαπούσαμε δεν άντεξε γυαλί ήταν, που λες και έχει σπάσει, και όλα όσα λέγαμε σαν ποιήματα νομίζω ότι πια τα΄χω ξεχάσει, στο χάος ενός κόσμου που έχει χάσει. Ένα τραγούδι ροκ, οι αυταπάτες μας που όσο κι αν το γράφω δεν τελειώνει, στο τέλος κάπου χάθηκαν οι αγάπες μας κι ο κόσμος είναι χιόνι που όλο λειώνει. Σαν νότες μιας ξεκούρδιστης κιθάρας μου ακούγονται ξυράφια στον αέρα, σκοτώνουν τις μπαλάντες της λαχτάρας μου και δεν με προχωράνε παραπέρα. Σαν ροκ ...