Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα ΜΑΤ χτύπησαν βραβευμένο Αμερικανό δημοσιογράφο - Τα βίντεο της ντροπής...



Τον γύρο του διαδικτύου κάνουν τα βίντεο από την προχθεσινή επιχείρηση των ΜΑΤ πάνω από τα Εξάρχεια...Στον Λόφο Στρέφη, κάτοικοι κινητοποιούνται κατά των εργασιών ανάπλασης και δέχονται την επίθεση των ΜΑΤ. Σύμφωνα με όλα τα δημοσιεύματα, η επίθεση ήταν αναίτια. Ένας από τους δημοσιογράφους, μάλιστα, δέχτηκε την επίθεση άνδρα των ΜΑΤ...Ποιος ήταν αυτός;  

Ο βραβευμένος Αμερικανός δημοσιογράφος Ryan Thomas...Τη στιγμή εκείνη τραβούσε βίντεο, όπως φαίνεται από το οπτικοακουστικό υλικό που ανέβασε ο ίδιος στο στο Twitter, καθώς ήταν εκεί για να κάνει τη δουλειά του και κατέγραψε έτσι και την σε βάρος του επίθεση!


 

 

Το..."πήδημα" του ΜΑΤατζή

 

Στο βίντεο διακρίνεται αστυνομικός να αποκόβεται από την ομάδα του και να του επιτίθεται. Ο ξυλοδαρμός του καταγράφηκε τόσο από την κάμερα του ίδιου, όσο και από κατοίκους της περιοχής...

Ο αστυνομικός πήδηξε - όπως αποκαλύπτουν τα πλάνα - πάνω από πεζούλι και στρίμωξε τον Αμερικανό δημοσιογράφο Thomas Ryan μπροστά από παρκαρισμένο αυτοκίνητο. Στη συνέχεια τον χτύπησε, του πήρε το κινητό και το πέταξε.

«Ευχαριστώ τον Έλληνα αστυνομικό που με έδειρε απόψε ενώ τραβούσα ως δημοσιογράφος» αναφέρει ο 24χρονος Αμερικανός στο Twitter. Στο μεταξύ, σύμφωνα με μαρτυρίες, αστυνομικοί τραβούσαν φωτογραφίες με τα κινητά τους φωτορεπόρτερ. Δεν έλειψαν και οι κουβέντες τους προς τους φωτορεπόρτερ "γιατί μας βγάζετε συνεχώς φωτογραφίες" και άλλα σχετικά, δηλώνοντας ενοχλημένοι από τις δημοσιογραφικές παρουσίες, κάτι που φάνηκε προφανώς και από την περίπτωση του Αμερικανού φωτορεπόρτερ, ο ξυλοδαρμός του οποίου έχει για μια φορά ακόμα, φέρει στην επιφάνεια, την υπόθεση της αστυνομικής βίας που έχει πραγματικά στιγματίσει τη χώρα μας παγκοσμίως... 

Αστυνομική βία σε βάρος ακόμα και φωτορεπόρτερ που προσπαθούν απλά να κάνουν τη δουλειά τους. Και η δουλειά τους είναι η καταγραφή των γεγονότων για την ενημέρωση της κοινής γνώμης...Αλήθεια...Τα συνδικαλιστικά όργανα των δημοσιογράφων στην Αθήνα (και όχι μόνο) θα πάρουν θέση; Θα το δούμε...

 

Αυλαία για την «ανάπλαση» με...προσαγωγές

 

Η αστυνομία προχώρησε σε 13 προσαγωγές κατοίκων της περιοχής που συγκεντρώθηκαν  στο σημείο προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την παρουσία των συνεργείων και της αστυνομίας. 

Όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι, η επέμβαση της αστυνομίας συνέβη απλώς και μόνο επειδή ήταν παρόντες και διαμαρτύρονταν για το έργο, όπως κάνουν εδώ και πάνω από ένα χρόνο όλοι όσοι δεν θέλουν να δουν τον αγαπημένο τους Λόφο να καταστρέφεται. Οδηγήθηκαν στη ΓΑΔΑ, όμως αφέθηκαν τελικά ελεύθεροι.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι διαμαρτυρόμενοι κάτοικοι δεν φαίνεται να πτοήθηκαν από την αντίδραση της αστυνομίας και συνέχιζαν να φωνάζουν συνθήματα ακόμη και όταν τους απομάκρυναν με τα περιπολικά, ενώ όλοι όσους η αστυνομία έδιωξε,  προσπάθησαν να επαναπροσεγγίσουν το σημείο φωνάζοντας συνθήματα κατά της περίφημης "ανάπλασης" που έχει σε εργολάβους αναθέσει ο δήμος Αθηναίων.

Χ.Π.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

"Των παιδιών σας τις κραυγές"

  ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ Ένα τρένο μες στις φλόγες θα περνάει κάθε χρόνο, οι ψυχές θα κατεβαίνουν στην Κοιλάδα των Τεμπών, οι γονείς τους στις πλατείες θα ξεχάσουνε τον πόνο, γιατί θα΄χουν στην καρδιά τους τα χεράκια των παιδιών. Κάθε 28 Φλεβάρη ο λαός θα πλημμυρίζει, δρόμους, πάρκα και πλατείες και θα φέρνει ανατροπές, κάθε χρόνο τέτοια μέρα ένα τρένο θα σφυρίζει, "μην ξεχνάτε" θα μας λέει "των παιδιών σας τις κραυγές" Ένα τρένο μες στις φλόγες θα περνάει κάθε χρόνο, να μην ξεχαστούν τα Τέμπη μέχρι να΄ρθει η στιγμή τα παιδιά που ταξιδεύουν νά'χουν πάλι οξυγόνο, θα ξανάρθει η ελπίδα αν γλιτώσει το παιδί. Κάθε 28 Φλεβάρη κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ένα τρένο θα σφυρίζει στου λαού μας τις καρδιές, κάθε χρόνο τέτοια μέρα ένα τρένο θα σφυρίζει, "μην ξεχνάτε" θα μας λέει "των παιδιών σας τις κραυγές". ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: ΤΡΙΤΗ 25 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Αναλαμβάνω την ευθύνη...

 (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ)    Αναλαμβάνω την ευθύνη όπως της νιότης τις στιγμές, τότε που ζούσαμε στο "τώρα" και ταξιδεύαμε στο "χθες", κιθάρες ροκ και συναυλίες μπουφάν δερμάτινο, ροκ μπαρ, μετά ξημέρωναν οι μέρες καφές κι αμέσως για δουλειά. Και ναι, περάσανε τα χρόνια τα φιλαράκια έχουν χαθεί, τώρα στο σπίτι σε σαλόνια παιδιά, γυναίκα και TV, φωτογραφίες και φιλμάκια μας έχουν μείνει τώρα πια, κι αν γράφω ετούτα τα στιχάκια το κάνω για κείνα τα παιδιά. Κάτι παιδιά έρχονται τώρα και μου ματώνουν την ψυχή, θυμίζοντας μου κάτι χρόνια με μπίρα, ροκ και μουσική, με μελωδίες στις κιθάρες που μας γυρίζουνε "αλλού", πλατείες, στέκια και αλάνες, κι εμείς παρέα με τον "Φλου". Αναλαμβάνω την ευθύνη να ταξιδέψω μακριά, στο χρόνο, πίσω που αφήνει μια απροσάρμοστη γενιά, τώρα ο καθένας έχει μείνει να ταξιδεύει διαρκώς, κάτι παλιές φωτογραφίες τώρα κοιτάζω μοναχός. Γι αυτό σου λέω ρε μεγάλε κάτσε να πιούμε ένα κρασί, να ταξιδέψουμε παρέα εγώ, ο Άσιμος ...

Ένα τραγούδι ροκ, οι αυταπάτες μας

  (Στίχοι: Χριστόφορος Παπαδάκης) Τον κόσμο τότε λέγαμε θ΄αλλάζαμε μα τώρα μεγαλώσαμε μωρό μου, ο κόσμος δεν αλλάζει τόσο εύκολα γι αυτό σου λέω, αγάπη μόνο δώσ' μου. Στα χρόνια που περάσαν, στα τραγούδια μας, στα όνειρα, στο φως και στα σκοτάδια, ανθρώποι στη ζωή μας ήρθαν κι έφυγαν ψυχές που μας αφήσανε σημάδια, στα λόγια τα σκληρά μα και τα χάδια. Κοιτάγαμε κατάματα τον ήλιο μας μα τώρα μας τον πήραν και φοβάμαι, κοιτάζοντας τριγύρω την κατάντια μας πού θέλαμε να πάμε, δε θυμάμαι, μα πόσο άλλο πια θα τους κοιτάμε. Ο κόσμος που αγαπούσαμε δεν άντεξε γυαλί ήταν, που λες και έχει σπάσει, και όλα όσα λέγαμε σαν ποιήματα νομίζω ότι πια τα΄χω ξεχάσει, στο χάος ενός κόσμου που έχει χάσει. Ένα τραγούδι ροκ, οι αυταπάτες μας που όσο κι αν το γράφω δεν τελειώνει, στο τέλος κάπου χάθηκαν οι αγάπες μας κι ο κόσμος είναι χιόνι που όλο λειώνει. Σαν νότες μιας ξεκούρδιστης κιθάρας μου ακούγονται ξυράφια στον αέρα, σκοτώνουν τις μπαλάντες της λαχτάρας μου και δεν με προχωράνε παραπέρα. Σαν ροκ ...