(Στίχοι: Χριστόφορος Παπαδάκης)
Τον κόσμο τότε λέγαμε θ΄αλλάζαμε
μα τώρα μεγαλώσαμε μωρό μου,
ο κόσμος δεν αλλάζει τόσο εύκολα
γι αυτό σου λέω, αγάπη μόνο δώσ' μου.
Στα χρόνια που περάσαν, στα τραγούδια μας,
στα όνειρα, στο φως και στα σκοτάδια,
ανθρώποι στη ζωή μας ήρθαν κι έφυγαν
ψυχές που μας αφήσανε σημάδια,
στα λόγια τα σκληρά μα και τα χάδια.
Κοιτάγαμε κατάματα τον ήλιο μας
μα τώρα μας τον πήραν και φοβάμαι,
κοιτάζοντας τριγύρω την κατάντια μας
πού θέλαμε να πάμε, δε θυμάμαι,
μα πόσο άλλο πια θα τους κοιτάμε.
Ο κόσμος που αγαπούσαμε δεν άντεξε
γυαλί ήταν, που λες και έχει σπάσει,
και όλα όσα λέγαμε σαν ποιήματα
νομίζω ότι πια τα΄χω ξεχάσει,
στο χάος ενός κόσμου που έχει χάσει.
Ένα τραγούδι ροκ, οι αυταπάτες μας
που όσο κι αν το γράφω δεν τελειώνει,
στο τέλος κάπου χάθηκαν οι αγάπες μας
κι ο κόσμος είναι χιόνι που όλο λειώνει.
Σαν νότες μιας ξεκούρδιστης κιθάρας μου
ακούγονται ξυράφια στον αέρα,
σκοτώνουν τις μπαλάντες της λαχτάρας μου
και δεν με προχωράνε παραπέρα.
Σαν ροκ που ασυμβίβαστα τραγούδαγα
για έναν άλλο κόσμο που αντέχει,
κι αν τώρα έχω ξεχάσει τα "πατήματα"
και σπάνε οι χορδές μου όταν βρέχει,
να ξέρεις μόνο αγάπη ότι έχει.
Περάσανε τα χρόνια και χαθήκαμε
στης θάλασσας τα κύματα και πάμε,
αναζητώντας πάντα την Ιθάκη μας
μ΄εκείνους που κρυώνουν και πεινάνε,
κουράστηκαν αγάπη να ζητάνε.
Τον κόσμο που σου έταξα δεν μπόρεσα
στο τέλος να τον φέρω στη ζωή μας,
τρελοί και συμμορίες μας την πέφτουνε
που παίζουν και γελούν πάντα μαζί μας,
μα δεν μπορούν να κλέψουν την ψυχή μας.
Κουμπάκια με πυρηνικά και θάνατο,
σκοτώνουν τα παιδιά και την ελπίδα,
στα μάτια ειρηνοποιών ανέραστων,
που μένουν θεατές στην καταιγίδα
σ΄ένα ταξίδι, που έχει χάσει την πυξίδα.
Ένα τραγούδι ροκ, οι αυταπάτες μας
που όσο και αν το γράφω, δεν τελειώνει,
στο τέλος κάπου χάθηκαν οι αγάπες μας
κι ο κόσμος είναι χιόνι που όλο λειώνει.
Σαν νότες μιας ξεκούρδιστης κιθάρας μου
σαν όνειρα που γίνονται αυταπάτη,
μα τα στιχάκια δάκρυα απ΄τα μάτια σου
κι αυτό νομίζω, λέγεται...Αγάπη.
(ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου