ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
Φεύγει ο χρόνος και οι παρέες
κάθονται σε ένα τραπέζι,
κάποιος έξω θα κρυώνει κι ένας άλλος, κάπου
παίζει,
άνθρωποι παντού ψωνίζουν
να τους μπει καλά ο χρόνος
κι εσύ τώρα μας διαβάζεις,
πώς θα συμπεριφερθεί ο Κρόνος.
Μια κυρία βάφει νύχια
και μια άλλη, τα μαλλιά της,
ενώ λίγο παραπέρα
κάποια κλαίει για τα παιδιά της.
Των τραπεζιτών η φάρα
σε γκαλά φιλανθρωπίας
και οι φτωχοί που δεν αντέχουν
είναι θύματα ληστείας.
Μη ρωτάς "τι θες να γίνει"
δεν γνωρίζω να σου πω,
μα ο λαός ξέρω μονάχα
πως θα σώσει το λαό.
Δες τριγύρω πώς πεθαίνουν
όσοι βγάζουν τον σκασμό,
ο λαός είναι εκείνος
που θα σώσει το λαό.
Φεύγει ο χρόνος κι οι πληγές του
έχουν μείνει δίχως τέλος,
κάποιος τρέχει να ξεχάσει
της αγάπης του το βέλος,
παραπέρα άλλος πάλι
χάνεται σε παραισθήσεις,
στον καπνό του αυταπάτες
θα τον βγάλουν στις ειδήσεις.
Μακρυά, φεύγουν ρουκέτες
για το δίκιο των μεγάλων,
ειρηνοποιοί δακρύζουν
μα δεν τους ακούνε μάλλον,
ένας κόσμος που δεν ξέρει
την ειρήνη ν΄ αγαπήσει
τα παιδιά εκεί πεθαίνουν
αλλά...ανήκομεν στη Δύση.
Μη ρωτάς "τι θες να γίνει"
δεν γνωρίζω να σου πω,
μα ο λαός ξέρω μονάχα
πως θα σώσει το λαό.
ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου