Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

"NTOMINO" Οι ίδιοι έλεγαν πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η κυβέρνηση των επιδομάτων....ΔΕΞΙΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ....



Είναι μία από τις πιο χαρακτηριστικές υποθέσεις για να περιγράψει κανείς ποια είναι η κατάσταση στην Ελλάδα τού "χθες", του "σήμερα" και μάλλον δεν την βλέπουμε να βελτιώνεται ούτε "αύριο"... Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνούσε, η Ν.Δ. έβγαινε και τον κατηγορούσε για «πολιτικές... επιδομάτων»... Ζητούσε μάλιστα, τότε, η Ν.Δ. πιο ουσιαστικά μέτρα στήριξης των ελληνικών νοικοκυριών...
Σήμερα που κυβερνάει η Ν.Δ., βγαίνει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και ανακοινώνει τέτοια μέτρα, που όχι μόνο δεν ξεφεύγουν από τις... «πολιτικές επιδομάτων», αλλά ξεπερνούν και κάθε όριο επιδοματικής πολιτικής...
Για παράδειγμα, στα καύσιμα. Η εμμονή της κυβέρνησης να μην προχωράει σε μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και του ΦΠΑ έχει ήδη γράψει ιστορία που δεν μπορεί ένας λογικός άνθρωπος να την εξηγήσει, αφού δεν έχει καμία λογική εξήγηση...
Εκτός και αν το μέτρο της επιδότησης των 0,22 λεπτών του ευρώ ανά λίτρο έως 60 λίτρα βενζίνης είναι "μέτρο ανακούφισης"... Και για να το πούμε πιο "λιανά"... Με 2 ευρώ το λίτρο η αμόλυβδη βενζίνη, το κόστος για 60 λίτρα είναι 120 ευρώ... Η επιδότηση της κυβέρνησης είναι μόλις 13,33 ευρώ τον μήνα, περίπου 0,44 λεπτά τη μέρα. Φοβερό;

Ο λαός κρυώνει και "ματώνει"

Την ίδια ώρα, ο λαός κρυώνει και "ματώνει". Δε λέει και αυτός ο άσχημος καιρός να φτιάξει επιτέλους... Φεύγει η μία κακοκαιρία και έρχεται η άλλη... Και τα νοικοκυριά μας είτε μένουν παγωμένα και κάνουν υπομονή μέχρι να έρθει, επιτέλους, η άνοιξη σε αυτή τη χώρα, είτε αναγκάζονται και βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κάλυψη των υπόλοιπων βασικών τους αναγκών, προκειμένου, τουλάχιστον, τα γυναικόπαιδα να μην κρυώνουν. Ή να κρυώνουν λιγότερο, αφού, ακόμα και αν βάλουν πετρέλαιο στον λέβητα, καρδιοχτυπούν κάνοντας την ελάχιστη χρήση που θα μπορούσαν να κάνουν...

Οι άλλες χώρες πού ανήκουν;

Και αν μας πουν απ' την κυβέρνηση πως η μείωση του ΕΦΚ και του ΦΠΑ στα καύσιμα θα ήταν αντίθετη με την κοινοτική νομοθεσία, αφού η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν μπορεί να κάνει "του κεφαλιού της", τότε εμείς θα τους ρωτούσαμε... "γιατί; Η Πορτογαλία, η Κύπρος και οι 18 χώρες που προχώρησαν στη μείωση των φόρων στα καύσιμα πού ανήκουν; Στη Λατινική Αμερική;".
Αλλά η κατάσταση είναι ακόμα πιο σοβαρή, αν σκεφτεί κανείς πως, πέρα από τη μετακίνηση και τη θέρμανση, υπάρχουν και άλλα ζητήματα, καθώς η ξέφρενη πορεία της ακρίβειας των καυσίμων σηματοδοτεί ταυτόχρονα και την ακρίβεια σε όλα τα άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Άρα, δεν παίζουμε εδώ. Ή μας μειώνετε τους φόρους (που στην Ελλάδα αντιστοιχούν στο 67% της τιμής των καυσίμων), ή μας καταστρέφετε δίχως ίχνος υπερβολής...




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

"Των παιδιών σας τις κραυγές"

  ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ Ένα τρένο μες στις φλόγες θα περνάει κάθε χρόνο, οι ψυχές θα κατεβαίνουν στην Κοιλάδα των Τεμπών, οι γονείς τους στις πλατείες θα ξεχάσουνε τον πόνο, γιατί θα΄χουν στην καρδιά τους τα χεράκια των παιδιών. Κάθε 28 Φλεβάρη ο λαός θα πλημμυρίζει, δρόμους, πάρκα και πλατείες και θα φέρνει ανατροπές, κάθε χρόνο τέτοια μέρα ένα τρένο θα σφυρίζει, "μην ξεχνάτε" θα μας λέει "των παιδιών σας τις κραυγές" Ένα τρένο μες στις φλόγες θα περνάει κάθε χρόνο, να μην ξεχαστούν τα Τέμπη μέχρι να΄ρθει η στιγμή τα παιδιά που ταξιδεύουν νά'χουν πάλι οξυγόνο, θα ξανάρθει η ελπίδα αν γλιτώσει το παιδί. Κάθε 28 Φλεβάρη κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ένα τρένο θα σφυρίζει στου λαού μας τις καρδιές, κάθε χρόνο τέτοια μέρα ένα τρένο θα σφυρίζει, "μην ξεχνάτε" θα μας λέει "των παιδιών σας τις κραυγές". ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: ΤΡΙΤΗ 25 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Αναλαμβάνω την ευθύνη...

 (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ)    Αναλαμβάνω την ευθύνη όπως της νιότης τις στιγμές, τότε που ζούσαμε στο "τώρα" και ταξιδεύαμε στο "χθες", κιθάρες ροκ και συναυλίες μπουφάν δερμάτινο, ροκ μπαρ, μετά ξημέρωναν οι μέρες καφές κι αμέσως για δουλειά. Και ναι, περάσανε τα χρόνια τα φιλαράκια έχουν χαθεί, τώρα στο σπίτι σε σαλόνια παιδιά, γυναίκα και TV, φωτογραφίες και φιλμάκια μας έχουν μείνει τώρα πια, κι αν γράφω ετούτα τα στιχάκια το κάνω για κείνα τα παιδιά. Κάτι παιδιά έρχονται τώρα και μου ματώνουν την ψυχή, θυμίζοντας μου κάτι χρόνια με μπίρα, ροκ και μουσική, με μελωδίες στις κιθάρες που μας γυρίζουνε "αλλού", πλατείες, στέκια και αλάνες, κι εμείς παρέα με τον "Φλου". Αναλαμβάνω την ευθύνη να ταξιδέψω μακριά, στο χρόνο, πίσω που αφήνει μια απροσάρμοστη γενιά, τώρα ο καθένας έχει μείνει να ταξιδεύει διαρκώς, κάτι παλιές φωτογραφίες τώρα κοιτάζω μοναχός. Γι αυτό σου λέω ρε μεγάλε κάτσε να πιούμε ένα κρασί, να ταξιδέψουμε παρέα εγώ, ο Άσιμος ...

Ένα τραγούδι ροκ, οι αυταπάτες μας

  (Στίχοι: Χριστόφορος Παπαδάκης) Τον κόσμο τότε λέγαμε θ΄αλλάζαμε μα τώρα μεγαλώσαμε μωρό μου, ο κόσμος δεν αλλάζει τόσο εύκολα γι αυτό σου λέω, αγάπη μόνο δώσ' μου. Στα χρόνια που περάσαν, στα τραγούδια μας, στα όνειρα, στο φως και στα σκοτάδια, ανθρώποι στη ζωή μας ήρθαν κι έφυγαν ψυχές που μας αφήσανε σημάδια, στα λόγια τα σκληρά μα και τα χάδια. Κοιτάγαμε κατάματα τον ήλιο μας μα τώρα μας τον πήραν και φοβάμαι, κοιτάζοντας τριγύρω την κατάντια μας πού θέλαμε να πάμε, δε θυμάμαι, μα πόσο άλλο πια θα τους κοιτάμε. Ο κόσμος που αγαπούσαμε δεν άντεξε γυαλί ήταν, που λες και έχει σπάσει, και όλα όσα λέγαμε σαν ποιήματα νομίζω ότι πια τα΄χω ξεχάσει, στο χάος ενός κόσμου που έχει χάσει. Ένα τραγούδι ροκ, οι αυταπάτες μας που όσο κι αν το γράφω δεν τελειώνει, στο τέλος κάπου χάθηκαν οι αγάπες μας κι ο κόσμος είναι χιόνι που όλο λειώνει. Σαν νότες μιας ξεκούρδιστης κιθάρας μου ακούγονται ξυράφια στον αέρα, σκοτώνουν τις μπαλάντες της λαχτάρας μου και δεν με προχωράνε παραπέρα. Σαν ροκ ...