Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πόσα σου ζήτησα;...Πόσα μου έδωσες;...Είμαστε "πάτσι"!...Κυβέρνηση σαν...Βέγγος!


«Αφεντικό», λέει ο Βέγγος στην ταινία του "Μην είδατε τον Παναή"... «Να μου δανείσεις δυο χιλιάρικα και στο τέλος του μήνα θα μου τα κρατήσεις από τον μισθό μου;».

Και το αφεντικό... «Δυο χιλιάρικα δεν έχω... Έχω όμως ένα... Να σου δανείσω ένα;» (για τους νεότερους αναγνώστες μας... όταν μιλάμε για χιλιάρικο στην περίπτωση αυτή, μιλάμε για χίλιες δραχμές, φυσικά)...
Λοιπόν, ο Θανάσης παίρνει το χιλιάρικο και λέει... «πάτσι είμαστε»...
- «Έλα εδώ, βρε. Τι εννοείς;».
Και ο Θανάσης... «Να... Δε σου χρωστάω τίποτα... Πόσα σου ζήτησα;».
- «Δύο χιλιάρικα»...
- «Εσύ πόσα μου έδωσες;».
- «Ένα χιλιάρικο»...
- «Άρα; Είμαστε πάτσι. Ρώτα και τον λογιστή σου»!... 
 
 

 
Η κυβέρνηση σαν... Βέγγος...

Έτσι λοιπόν λειτουργεί και η κυβέρνηση... Ανακοίνωσε στήριξη σε εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες και συνεταιρισμούς, σβήνοντας οριστικά χρέη 812 εκατ. ευρώ, τα οποία αφορούν ενισχύσεις οι οποίες δόθηκαν στις δεκαετίες του 1990 και του 2000, τις οποίες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αξιολόγησε ως παράνομες και απαίτησε την ανάκτησή τους από το ελληνικό Δημόσιο.
Τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή, σε νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, προβλέπει τον συμψηφισμό των οφειλών αγροτών και συνεταιριστικών οργανώσεων με μελλοντικές ενισχύσεις COVID-19.
Δηλαδή; Έχουμε και λέμε... «812 εκατομμύρια κάνει να πάρουν οι Βρυξέλλες πίσω από την Ελλάδα... Έτσι κι αλλιώς, δε θα μπορέσουν να τα πάρουν, γιατί δεν υπάρχουν χρήματα στους συνεταιρισμούς και τους αγρότες για να τα γυρίσουν πίσω... Άρα, πόσο θα δώσουν οι Βρυξέλλες για τον κορωνοϊό; Άλλα τόσα; Ας μην τα δώσουν και έτσι... διαγράφονται και οι απαιτήσεις... Δε χρωστάει τίποτα η Ελλάδα»...
Το αποτέλεσμα; Να μη ζητηθούν από τους αγρότες και τους συνεταιρισμούς να επιστρέψουν τα χρήματα αυτά... Αλλά μηδέν από μηδέν ίσον μηδέν... δε θα μπει και κάτι στα ταμεία τους... Γι' αυτό σου λέω... Απλά μαθηματικά... Όπως στην ταινία με τον Βέγγο ένα πράγμα...

Τσάμπα μάγκες...

Βέβαια, οι εκάστοτε κυβερνώντες μέσα από τέτοιες "επιτυχίες" ουσιαστικά λειτουργούν ως "τσάμπα μάγκες". Διότι την ίδια ώρα τα πραγματικά χρέη των πραγματικών αγροτών για τα πανωτόκια των δεκαετιών του 1980, του 1990 και του 2000 παραμένουν στο κακό κομμάτι της πάλαι ποτέ Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδος για τις κατηγορίες των Αλληλόχρεων Λογαριασμών και της Εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου... Ο Κώστας Καραμανλής το 2004 "ξέχασε" να εντάξει στη ρύθμιση για τα πανωτόκια χιλιάδες αγροτοκτηνοτρόφους. Ακολούθως κατηγορήθηκε από τον Γιώργο Παπανδρέου αλλά ως πρωθυπουργός... παρέλαβε «καμένη γη»... Και το ίδιο "ξέχασαν" και όλοι όσοι ακολούθησαν...
Έτσι, ο νόμος για "το διπλάσιο του αρχικού κεφαλαίου", που προέβλεπε το άρθρο 39 του Νόμου 3259/2004 για τα πανωτόκια, έχει ξεχαστεί για πάρα πολλούς αγροτοκτηνοτρόφους, που δεν μπόρεσαν ποτέ να βρουν το δίκιο τους, φτάνοντας μέχρι και τον Άρειο Πάγο...

Χ.Π.



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

"Των παιδιών σας τις κραυγές"

  ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ Ένα τρένο μες στις φλόγες θα περνάει κάθε χρόνο, οι ψυχές θα κατεβαίνουν στην Κοιλάδα των Τεμπών, οι γονείς τους στις πλατείες θα ξεχάσουνε τον πόνο, γιατί θα΄χουν στην καρδιά τους τα χεράκια των παιδιών. Κάθε 28 Φλεβάρη ο λαός θα πλημμυρίζει, δρόμους, πάρκα και πλατείες και θα φέρνει ανατροπές, κάθε χρόνο τέτοια μέρα ένα τρένο θα σφυρίζει, "μην ξεχνάτε" θα μας λέει "των παιδιών σας τις κραυγές" Ένα τρένο μες στις φλόγες θα περνάει κάθε χρόνο, να μην ξεχαστούν τα Τέμπη μέχρι να΄ρθει η στιγμή τα παιδιά που ταξιδεύουν νά'χουν πάλι οξυγόνο, θα ξανάρθει η ελπίδα αν γλιτώσει το παιδί. Κάθε 28 Φλεβάρη κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ένα τρένο θα σφυρίζει στου λαού μας τις καρδιές, κάθε χρόνο τέτοια μέρα ένα τρένο θα σφυρίζει, "μην ξεχνάτε" θα μας λέει "των παιδιών σας τις κραυγές". ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: ΤΡΙΤΗ 25 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Αναλαμβάνω την ευθύνη...

 (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ)    Αναλαμβάνω την ευθύνη όπως της νιότης τις στιγμές, τότε που ζούσαμε στο "τώρα" και ταξιδεύαμε στο "χθες", κιθάρες ροκ και συναυλίες μπουφάν δερμάτινο, ροκ μπαρ, μετά ξημέρωναν οι μέρες καφές κι αμέσως για δουλειά. Και ναι, περάσανε τα χρόνια τα φιλαράκια έχουν χαθεί, τώρα στο σπίτι σε σαλόνια παιδιά, γυναίκα και TV, φωτογραφίες και φιλμάκια μας έχουν μείνει τώρα πια, κι αν γράφω ετούτα τα στιχάκια το κάνω για κείνα τα παιδιά. Κάτι παιδιά έρχονται τώρα και μου ματώνουν την ψυχή, θυμίζοντας μου κάτι χρόνια με μπίρα, ροκ και μουσική, με μελωδίες στις κιθάρες που μας γυρίζουνε "αλλού", πλατείες, στέκια και αλάνες, κι εμείς παρέα με τον "Φλου". Αναλαμβάνω την ευθύνη να ταξιδέψω μακριά, στο χρόνο, πίσω που αφήνει μια απροσάρμοστη γενιά, τώρα ο καθένας έχει μείνει να ταξιδεύει διαρκώς, κάτι παλιές φωτογραφίες τώρα κοιτάζω μοναχός. Γι αυτό σου λέω ρε μεγάλε κάτσε να πιούμε ένα κρασί, να ταξιδέψουμε παρέα εγώ, ο Άσιμος ...

Ένα τραγούδι ροκ, οι αυταπάτες μας

  (Στίχοι: Χριστόφορος Παπαδάκης) Τον κόσμο τότε λέγαμε θ΄αλλάζαμε μα τώρα μεγαλώσαμε μωρό μου, ο κόσμος δεν αλλάζει τόσο εύκολα γι αυτό σου λέω, αγάπη μόνο δώσ' μου. Στα χρόνια που περάσαν, στα τραγούδια μας, στα όνειρα, στο φως και στα σκοτάδια, ανθρώποι στη ζωή μας ήρθαν κι έφυγαν ψυχές που μας αφήσανε σημάδια, στα λόγια τα σκληρά μα και τα χάδια. Κοιτάγαμε κατάματα τον ήλιο μας μα τώρα μας τον πήραν και φοβάμαι, κοιτάζοντας τριγύρω την κατάντια μας πού θέλαμε να πάμε, δε θυμάμαι, μα πόσο άλλο πια θα τους κοιτάμε. Ο κόσμος που αγαπούσαμε δεν άντεξε γυαλί ήταν, που λες και έχει σπάσει, και όλα όσα λέγαμε σαν ποιήματα νομίζω ότι πια τα΄χω ξεχάσει, στο χάος ενός κόσμου που έχει χάσει. Ένα τραγούδι ροκ, οι αυταπάτες μας που όσο κι αν το γράφω δεν τελειώνει, στο τέλος κάπου χάθηκαν οι αγάπες μας κι ο κόσμος είναι χιόνι που όλο λειώνει. Σαν νότες μιας ξεκούρδιστης κιθάρας μου ακούγονται ξυράφια στον αέρα, σκοτώνουν τις μπαλάντες της λαχτάρας μου και δεν με προχωράνε παραπέρα. Σαν ροκ ...