Είναι μια παλιά, γνωστή τακτική...Μαζεύονται οι φορείς στην αίθουσα ενός πολυτελούς ξενοδοχείου, έρχονται και οι βουλευτές, αρχίζουν οι χαιρετισμοί, οι ομιλίες, οι αντιπαραθέσεις απόψεων και θέσεων... Όπως χθες...Περιφερειάρχης και αντιπεριφερειάρχες τα είπαν καλά...Κατέθεσαν τα...αυτονόητα...Μίλησαν με την ίδια παλιά - που σε μας τους αγροτικούς συντάκτες μοιάζει σαν αρχαία ιστορία - φρασεολογία... "Πρέπει να μειωθεί το κόστος παραγωγής" ... "Πρέπει να σκύψει η Πολιτεία στα προβλήματα των αμπελουργών" ... "Πρέπει να δοθούν στους κτηνοτρόφους ενισχύσεις για να αντέξουν το κόστος της εκτροφής" ... "Πρέπει" το ένα..."Πρέπει" το άλλο...Και φυσικά, μπαίνουν πάντοτε (παμπάλαια κι αυτή η τακτική) "επί τάπητος" διάφορα θέματα, με συνέπεια να μην επικεντρώνονται οι σύνεδροι στην ουσία... Στο "τωρινό πρόβλημα" ...Στο βασικότερο ζήτημα που απασχολεί τον αγροτικό τομέα...Λόγια, λόγια, λόγια...Και στο τέλο...
Καλύτερα να παλεύω με ανεμόμυλους, παρά να είμαι εγώ ο... ανεμόμυλος