Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επιδοτήσεις: Κόβουν για να δώσουν, λέει, στους νέους!

 



Είναι γνωστό το κόλπο...Το είδαμε να γίνεται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις...Το έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ επί Αποστόλου...Ανακοινώνουν "γραμμικές μειώσεις δικαιωμάτων βασικής ενίσχυσης"...Και μεταφέρουν με...ταχυδακτυλουργικό τρόπο, τεράστια ποσά, από τους πραγματικούς αγρότες. Εκείνους που βρίσκονται στην παραγωγική διαδικασία. Στους..."γεωργούς νεαρής ηλικίας. Και σε γεωργούς που αρχίζουν τη γεωργική τους δραστηριότητα"...

Χθες, λοιπόν, ο Γιώργος Γεωργαντάς, ανακοίνωσε "γραμμική μείωση έως 2,5% όλων των δικαιωμάτων βασικής ενίσχυσης για το έτος 2022"...

Και παρακάτω, αναφέρεται: "Εφαρμόζεται «γραμμική μείωση της αξίας όλων των δικαιωμάτων βασικής ενίσχυσης ύψους έως 2,5%, για την κάλυψη των περιπτώσεων χορήγησης δικαιωμάτων βασικής ενίσχυσης σε γεωργούς νεαρής ηλικίας και σε γεωργούς που αρχίζουν τη γεωργική τους δραστηριότητα».

  

Κόβουν από τους πραγματικούς...

 

Κόβουν δηλαδή από τους παραγωγούς των προϊόντων. Σε μια περίοδο που θέλουμε τους ανθρώπους αυτούς να στέκονται όρθιοι, στα χωράφια τους και να παράγουν... 

Σε μια Ελλάδα που απειλείται περισσότερο από ποτέ, με επισιτιστική κρίση...Και σε μια χρονιά - γέφυρα για τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική. Αντί να αυξήσουν τα κονδύλια στους ανθρώπους που παράγουν, τα μειώνουν σε βάρος εκείνων, για να τα μεταφέρουν...Πού;... Τι σημαίνει, "γεωργός νεαρής ηλικίας. Και γεωργός που αρχίζει τη γεωργική του δραστηριότητα";  

Αποφάσεις που θα γυρίσουν μπούμεραγκ στον πρωτογενή τομέα της Ελλάδος, όπως τόσες και τόσες, εδώ και δεκαετίες, που μας έφεραν στη σημερινή οδυνηρή κατάσταση...

 

Με το κόστος στον ουρανό

 

Και όλα αυτά συμβαίνουν, με τον αγροτικό πληθυσμό να εγκαταλείπει, αδυνατώντας να ανταπεξέλθει στο κόστος παραγωγής. Όπως γράφει στο χθεσινό της δημοσίευμα η Ναυτεμπορική:

Τα δεδομένα στη διάρκεια του «εμπόλεμου» τριμήνου βαίνουν δυσμενέστερα μέρα με τη μέρα για τον αγροτικό και κτηνοτροφικό κόσμο, οι οποίοι εκφράζουν ανησυχία ακόμα και για αφανισμό των καλλιεργειών και έντονης απώλειας ζωικού κεφαλαίου. Η αύξηση στο κόστος παραγωγής προσεγγίζει το 30%, με τα λιπάσματα να καταγράφουν ετήσια αύξηση που αγγίζει το 60%, ενώ οι ζωοτροφές το 30%. Το κόστος ενέργειας σημειώνει άνοδο 55%, ενώ κατά 10% είναι αυξημένα τα γεωργικά φάρμακα. Η διαχείριση αυτών των ποσοστών είναι αδύνατη για την πλειονότητα των παραγωγών.

Την ίδια στιγμή, το ξέσπασμα του πολέμου σήμανε συναγερμό για το θέμα της επισιτιστικής επάρκειας και ο μηχανισμός της αγοράς κινήθηκε αστραπιαία προκειμένου να εξασφαλίσει αποθέματα των απαραίτητων πρώτων υλών, με αποτέλεσμα οι νόμοι της αγοράς να ενεργοποιηθούν και η αυξημένη ζήτηση να εκτοξεύσει περαιτέρω τις τιμές διάθεσης. Τα επίσημα στοιχεία υποδεικνύουν ότι υπάρχει διαθεσιμότητα αγαθών, ωστόσο όχι επ’ αόριστον, καθώς οι εαρινές καλλιέργειες βρίσκονται στο έλεος της κλιματικής αλλαγής.

Χ.Π.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

"Των παιδιών σας τις κραυγές"

  ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ Ένα τρένο μες στις φλόγες θα περνάει κάθε χρόνο, οι ψυχές θα κατεβαίνουν στην Κοιλάδα των Τεμπών, οι γονείς τους στις πλατείες θα ξεχάσουνε τον πόνο, γιατί θα΄χουν στην καρδιά τους τα χεράκια των παιδιών. Κάθε 28 Φλεβάρη ο λαός θα πλημμυρίζει, δρόμους, πάρκα και πλατείες και θα φέρνει ανατροπές, κάθε χρόνο τέτοια μέρα ένα τρένο θα σφυρίζει, "μην ξεχνάτε" θα μας λέει "των παιδιών σας τις κραυγές" Ένα τρένο μες στις φλόγες θα περνάει κάθε χρόνο, να μην ξεχαστούν τα Τέμπη μέχρι να΄ρθει η στιγμή τα παιδιά που ταξιδεύουν νά'χουν πάλι οξυγόνο, θα ξανάρθει η ελπίδα αν γλιτώσει το παιδί. Κάθε 28 Φλεβάρη κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ένα τρένο θα σφυρίζει στου λαού μας τις καρδιές, κάθε χρόνο τέτοια μέρα ένα τρένο θα σφυρίζει, "μην ξεχνάτε" θα μας λέει "των παιδιών σας τις κραυγές". ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: ΤΡΙΤΗ 25 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Αναλαμβάνω την ευθύνη...

 (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ)    Αναλαμβάνω την ευθύνη όπως της νιότης τις στιγμές, τότε που ζούσαμε στο "τώρα" και ταξιδεύαμε στο "χθες", κιθάρες ροκ και συναυλίες μπουφάν δερμάτινο, ροκ μπαρ, μετά ξημέρωναν οι μέρες καφές κι αμέσως για δουλειά. Και ναι, περάσανε τα χρόνια τα φιλαράκια έχουν χαθεί, τώρα στο σπίτι σε σαλόνια παιδιά, γυναίκα και TV, φωτογραφίες και φιλμάκια μας έχουν μείνει τώρα πια, κι αν γράφω ετούτα τα στιχάκια το κάνω για κείνα τα παιδιά. Κάτι παιδιά έρχονται τώρα και μου ματώνουν την ψυχή, θυμίζοντας μου κάτι χρόνια με μπίρα, ροκ και μουσική, με μελωδίες στις κιθάρες που μας γυρίζουνε "αλλού", πλατείες, στέκια και αλάνες, κι εμείς παρέα με τον "Φλου". Αναλαμβάνω την ευθύνη να ταξιδέψω μακριά, στο χρόνο, πίσω που αφήνει μια απροσάρμοστη γενιά, τώρα ο καθένας έχει μείνει να ταξιδεύει διαρκώς, κάτι παλιές φωτογραφίες τώρα κοιτάζω μοναχός. Γι αυτό σου λέω ρε μεγάλε κάτσε να πιούμε ένα κρασί, να ταξιδέψουμε παρέα εγώ, ο Άσιμος ...

Ένα τραγούδι ροκ, οι αυταπάτες μας

  (Στίχοι: Χριστόφορος Παπαδάκης) Τον κόσμο τότε λέγαμε θ΄αλλάζαμε μα τώρα μεγαλώσαμε μωρό μου, ο κόσμος δεν αλλάζει τόσο εύκολα γι αυτό σου λέω, αγάπη μόνο δώσ' μου. Στα χρόνια που περάσαν, στα τραγούδια μας, στα όνειρα, στο φως και στα σκοτάδια, ανθρώποι στη ζωή μας ήρθαν κι έφυγαν ψυχές που μας αφήσανε σημάδια, στα λόγια τα σκληρά μα και τα χάδια. Κοιτάγαμε κατάματα τον ήλιο μας μα τώρα μας τον πήραν και φοβάμαι, κοιτάζοντας τριγύρω την κατάντια μας πού θέλαμε να πάμε, δε θυμάμαι, μα πόσο άλλο πια θα τους κοιτάμε. Ο κόσμος που αγαπούσαμε δεν άντεξε γυαλί ήταν, που λες και έχει σπάσει, και όλα όσα λέγαμε σαν ποιήματα νομίζω ότι πια τα΄χω ξεχάσει, στο χάος ενός κόσμου που έχει χάσει. Ένα τραγούδι ροκ, οι αυταπάτες μας που όσο κι αν το γράφω δεν τελειώνει, στο τέλος κάπου χάθηκαν οι αγάπες μας κι ο κόσμος είναι χιόνι που όλο λειώνει. Σαν νότες μιας ξεκούρδιστης κιθάρας μου ακούγονται ξυράφια στον αέρα, σκοτώνουν τις μπαλάντες της λαχτάρας μου και δεν με προχωράνε παραπέρα. Σαν ροκ ...