Είναι μια παλιά, γνωστή τακτική...Μαζεύονται οι φορείς στην αίθουσα ενός πολυτελούς ξενοδοχείου, έρχονται και οι βουλευτές, αρχίζουν οι χαιρετισμοί, οι ομιλίες, οι αντιπαραθέσεις απόψεων και θέσεων...
Όπως χθες...Περιφερειάρχης και αντιπεριφερειάρχες τα είπαν καλά...Κατέθεσαν τα...αυτονόητα...Μίλησαν με την ίδια παλιά - που σε μας τους αγροτικούς συντάκτες μοιάζει σαν αρχαία ιστορία - φρασεολογία...
"Πρέπει να μειωθεί το κόστος παραγωγής"..."Πρέπει να σκύψει η Πολιτεία στα προβλήματα των αμπελουργών"..."Πρέπει να δοθούν στους κτηνοτρόφους ενισχύσεις για να αντέξουν το κόστος της εκτροφής"... "Πρέπει" το ένα..."Πρέπει" το άλλο...Και φυσικά, μπαίνουν πάντοτε (παμπάλαια κι αυτή η τακτική) "επί τάπητος" διάφορα θέματα, με συνέπεια να μην επικεντρώνονται οι σύνεδροι στην ουσία...Στο "τωρινό πρόβλημα"...Στο βασικότερο ζήτημα που απασχολεί τον αγροτικό τομέα...Λόγια, λόγια, λόγια...Και στο τέλος;...
"Θα φτιάξουμε ψήφισμα"
Ποιο ήταν τελικά το αποτέλεσμα της σύσκεψης; Όπως είπε ο Περιφερειάρχης, "θα βγει ένα ψήφισμα από την Περιφέρεια. Θα περάσει από το Περιφερειακό Συμβούλιο. Θα το συνυπογράψουν και οι βουλευτές και θα σταλεί στον υπουργό"...
Ε και λοιπόν; Τι θα γίνει από κει και πέρα; Θα πει ο υπουργός..."μωρέ αλήθεια; Έχετε προβλήματα στα σταφύλια; Δεν μπορούν να ζήσουν οι κτηνοτρόφοι; Έχετε παράπονα από τον ΕΛΓΑ που όπως λέτε αδικεί την Κρήτη; Δεν τα ήξερα όλα αυτά...Ευτυχώς που με ενημερώσατε και τώρα θα δώσω αμέσως λύσεις"...
Η βούληση της εξουσίας
Προφανώς και στα θετικά καταγράφεται η όποια μαζική συνάντηση. Το όποιο ενδιαφέρον από την Περιφέρεια Κρήτης, τις κατά τόπους υπηρεσίες και τους λοιπούς φορείς...Αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό όταν από την άλλη πλευρά έχεις ένα υπουργείο που πάρα πολύ απλά, γνωρίζει τα προβλήματα αλλά δεν τα λύνει. Τα γνωρίζει και δεν έχει την πολιτική βούληση να τα λύσει...
Γιατί δηλαδή...Μόνο τώρα έμαθε ο κύριος υπουργός ότι φέτος η Κρήτη δεν μπόρεσε να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα στη συγκομιδή του επιτραπέζιου σταφυλιού; Μόνο τώρα έμαθε για την τεράστια δακοπροσβολή της ελιάς αλλά και τις εντομολογικές ασθένειες στα αμπέλια ως συνέπεια της κλιματικής αλλαγής;
Μάλλον όχι...Εντάξει...Ίσως κάτι που να διέφευγε της προσοχής του υπουργού να ήταν οι καταστροφές από τις βροχές...Αλλά γι αυτό υπάρχουν οι τοπικές υπηρεσίες. Κάνουν τη δουλειά τους; Δείχνουν να προσπαθούν... Όμως μέχρι εκεί...
Μια ζωή τα ίδια
Γι αυτό σου λέω...Μια ζωή τα ίδια...Μπλα, μπλα...Καφές και κουλουράκια...Και ύστερα, ξανά σιωπή, με τον αγροτικό κόσμο να αφήνεται στο έλεος των προβλημάτων, σε μία χώρα που ακόμα και το αυτονόητο πρέπει να της το πεις κατόπιν...συνεδρίων...
Ότι αν δεν στηρίξει το πρωτογενή της τομέα, δεν θα πάψει ποτέ να πεθαίνει αργά και σταθερά...
Χ.Π.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου