Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο Μπους μπερδεύεται και προκαλεί...(Βίντεο)

 

 
Τζορτζ Γ. Μπους... Κατηγόρησε τον Πούτιν για μια εισβολή που είχε διαπράξει ο ίδιος!
Σε εκδήλωση στο Ντάλας, ο Τζορτζ Μπους αναφέρθηκε στη διαβλητότητα της εκλογικής διαδικασίας στη Ρωσία. Έπειτα προσέθεσε πως το αποτέλεσμα της «έλλειψης ενός συστήματος ελέγχου και ισορροπιών» στη Ρωσία είναι «η απόφαση ενός ανθρώπου να εξαπολύσει μια εντελώς αδικαιολόγητη και βάρβαρη εισβολή στο Ιράκ». «Εννοώ στην Ουκρανία», συμπλήρωσε έπειτα από μια στιγμή αμηχανίας για τον ίδιο και το κοινό του, που έπειτα από τη διόρθωση ξέσπασε σε γέλια.
Αλλά εντάξει. Στη συνέχεια φάνηκε να ψελλίζει... «και στο Ιράκ το ίδιο, τέλος πάντων», ενώ αμέσως μετά δικαιολογήθηκε αναφέροντας την ηλικία του: «Είμαι 75».
Υποκρισία, λοιπόν; Μα θέλει και ερώτημα; Ο τύπος αυτός εισέβαλε σε μια χώρα με ψευδή προσχήματα και έρχεται μετά από τόσα χρόνια να κατηγορεί άλλους για το ίδιο έγκλημα... Αλλά, παράλληλα, στο σχετικό βιντεάκι κάνει μεγάλη αίσθηση και το γέλιο των παρευρισκομένων. Γέλαγαν; Για ένα τέτοιο θέμα; Μα αλήθεια τώρα; ...Αμερικανιές και ξεφτιλίσματα, θα έλεγα εγώ...

Σκοτώθηκαν ένα εκατομμύριο άνθρωποι

Η εισβολή στο Ιράκ στηρίχτηκε σε ένα σχέδιο που οδήγησε στον θάνατο ένα εκατομμύριο ανθρώπους! Και ο αρχηγός γενικού επιτελείου και υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Μπους, Κόλις Πάουελ, ήταν ένας από αυτούς.
Μάλιστα, ενώ ήθελε να παρουσιάζεται σαν φιλειρηνιστής (!), συμμετείχε από ανώτατες θέσεις των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων σε τουλάχιστον 28 "κρίσεις", μεταξύ των οποίων ο πόλεμος του Βιετνάμ, η εισβολή στον Παναμά, η εισβολή στη Γρενάδα, οι βομβαρδισμοί του 1986 στη Λιβύη, ο πρώτος πόλεμος του Περσικού Κόλπου και φυσικά η εισβολή και κατάληψη του Ιράκ το 2003.
Το μεγαλύτερο έγκλημα της καριέρας του, όμως, ήταν η προώθηση των ψευδών καταγγελιών για τα υποτιθέμενα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσεΐν.
Δεν ξεχνάμε... Το 2003, όταν ο Μπους ήταν πρόεδρος, οι ΗΠΑ ηγήθηκαν μιας εισβολής στο Ιράκ με πρόσχημα την ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσεΐν, τα οποία ωστόσο δε βρέθηκαν ποτέ.

Ο παρατεταμένος πόλεμος στοίχισε τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και προκάλεσε τον εκτοπισμό πολλών περισσότερων.

Το βίντεο και τα σχόλια

Το βίντεο με το λεκτικό σφάλμα του Μπους έγινε γρήγορα viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συγκεντρώνοντας πάνω από τρία εκατομμύρια θεάσεις μόνο στο Twitter, από τη στιγμή που ανέβασε το στιγμιότυπο ένας δημοσιογράφος της "Dallas News".
Μεταξύ των χρηστών που αντέδρασαν ήταν ο παρουσιαστής του δικτύου του NBC, Mehdi Hasan, ο οποίος έγραψε: «Δε γελάω και, υποθέτω, ούτε οι οικογένειες των χιλιάδων Αμερικανών στρατιωτών και των εκατοντάδων χιλιάδων Ιρακινών που πέθαναν σε αυτόν τον πόλεμο». 

 


 

Χ.Π.

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

"Των παιδιών σας τις κραυγές"

  ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ Ένα τρένο μες στις φλόγες θα περνάει κάθε χρόνο, οι ψυχές θα κατεβαίνουν στην Κοιλάδα των Τεμπών, οι γονείς τους στις πλατείες θα ξεχάσουνε τον πόνο, γιατί θα΄χουν στην καρδιά τους τα χεράκια των παιδιών. Κάθε 28 Φλεβάρη ο λαός θα πλημμυρίζει, δρόμους, πάρκα και πλατείες και θα φέρνει ανατροπές, κάθε χρόνο τέτοια μέρα ένα τρένο θα σφυρίζει, "μην ξεχνάτε" θα μας λέει "των παιδιών σας τις κραυγές" Ένα τρένο μες στις φλόγες θα περνάει κάθε χρόνο, να μην ξεχαστούν τα Τέμπη μέχρι να΄ρθει η στιγμή τα παιδιά που ταξιδεύουν νά'χουν πάλι οξυγόνο, θα ξανάρθει η ελπίδα αν γλιτώσει το παιδί. Κάθε 28 Φλεβάρη κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ένα τρένο θα σφυρίζει στου λαού μας τις καρδιές, κάθε χρόνο τέτοια μέρα ένα τρένο θα σφυρίζει, "μην ξεχνάτε" θα μας λέει "των παιδιών σας τις κραυγές". ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: ΤΡΙΤΗ 25 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Αναλαμβάνω την ευθύνη...

 (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ)    Αναλαμβάνω την ευθύνη όπως της νιότης τις στιγμές, τότε που ζούσαμε στο "τώρα" και ταξιδεύαμε στο "χθες", κιθάρες ροκ και συναυλίες μπουφάν δερμάτινο, ροκ μπαρ, μετά ξημέρωναν οι μέρες καφές κι αμέσως για δουλειά. Και ναι, περάσανε τα χρόνια τα φιλαράκια έχουν χαθεί, τώρα στο σπίτι σε σαλόνια παιδιά, γυναίκα και TV, φωτογραφίες και φιλμάκια μας έχουν μείνει τώρα πια, κι αν γράφω ετούτα τα στιχάκια το κάνω για κείνα τα παιδιά. Κάτι παιδιά έρχονται τώρα και μου ματώνουν την ψυχή, θυμίζοντας μου κάτι χρόνια με μπίρα, ροκ και μουσική, με μελωδίες στις κιθάρες που μας γυρίζουνε "αλλού", πλατείες, στέκια και αλάνες, κι εμείς παρέα με τον "Φλου". Αναλαμβάνω την ευθύνη να ταξιδέψω μακριά, στο χρόνο, πίσω που αφήνει μια απροσάρμοστη γενιά, τώρα ο καθένας έχει μείνει να ταξιδεύει διαρκώς, κάτι παλιές φωτογραφίες τώρα κοιτάζω μοναχός. Γι αυτό σου λέω ρε μεγάλε κάτσε να πιούμε ένα κρασί, να ταξιδέψουμε παρέα εγώ, ο Άσιμος ...

Ένα τραγούδι ροκ, οι αυταπάτες μας

  (Στίχοι: Χριστόφορος Παπαδάκης) Τον κόσμο τότε λέγαμε θ΄αλλάζαμε μα τώρα μεγαλώσαμε μωρό μου, ο κόσμος δεν αλλάζει τόσο εύκολα γι αυτό σου λέω, αγάπη μόνο δώσ' μου. Στα χρόνια που περάσαν, στα τραγούδια μας, στα όνειρα, στο φως και στα σκοτάδια, ανθρώποι στη ζωή μας ήρθαν κι έφυγαν ψυχές που μας αφήσανε σημάδια, στα λόγια τα σκληρά μα και τα χάδια. Κοιτάγαμε κατάματα τον ήλιο μας μα τώρα μας τον πήραν και φοβάμαι, κοιτάζοντας τριγύρω την κατάντια μας πού θέλαμε να πάμε, δε θυμάμαι, μα πόσο άλλο πια θα τους κοιτάμε. Ο κόσμος που αγαπούσαμε δεν άντεξε γυαλί ήταν, που λες και έχει σπάσει, και όλα όσα λέγαμε σαν ποιήματα νομίζω ότι πια τα΄χω ξεχάσει, στο χάος ενός κόσμου που έχει χάσει. Ένα τραγούδι ροκ, οι αυταπάτες μας που όσο κι αν το γράφω δεν τελειώνει, στο τέλος κάπου χάθηκαν οι αγάπες μας κι ο κόσμος είναι χιόνι που όλο λειώνει. Σαν νότες μιας ξεκούρδιστης κιθάρας μου ακούγονται ξυράφια στον αέρα, σκοτώνουν τις μπαλάντες της λαχτάρας μου και δεν με προχωράνε παραπέρα. Σαν ροκ ...