Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ρεύμα και λιπάσματα “καίνε” τα θερμοκήπια - Στα ύψη το κόστος παραγωγής, “χρυσάφι” τα λαχανικά στο ράφι, σε απόγνωση οι παραγωγοί, που ζητούν μέτρα στήριξης

 

"Καίει" τις θερμοκηπιακές καλλιέργειες της Κρήτης το κόστος παραγωγής, αφού από τον Ιανουάριο μέχρι και τα μέσα Μαρτίου οι παραγωγοί ακροβατούσαν μεταξύ ζημιάς και οριακού κέρδους, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη "Νέα Κρήτη" χθες ο παραγωγός του Τυμπακίου (πρόεδρος του ΤΟΕΒ στο Τυμπάκι) Βαγγέλης Τσιμπραγάκης.
Μόνο ο Απρίλιος μέχρι στιγμής εξελίσσεται θετικά για την τιμή παραγωγού, κυρίως στην ντομάτα, αλλά για να μπορέσουν οι αγρότες να "σταθούν όρθιοι στα πόδια τους" και να μην εγκαταλείψουν τις καλλιέργειές τους, θα πρέπει και ο Μάιος να κρατήσει το εισόδημά τους στα επίπεδα του Απριλίου. Την ίδια ώρα, η διοίκηση του Αγροτικού Συλλόγου Ιεράπετρας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου μέσα από μια δραματική επιστολή στον Κυριάκο Μητσοτάκη, με τίτλο "Κύριε πρωθυπουργέ, αν δεν μπορείτε να μας κάνετε καλό, τουλάχιστον μη μας κάνετε κακό"!
Οι μειωμένες ποσότητες ντομάτας και άλλων οπωροκηπευτικών κατά τον τρέχοντα μήνα, σε συνδυασμό με το υψηλό κόστος παραγωγής, όπως εξηγεί στη "Νέα Κρήτη" ο Βαγγέλης Τσιμπραγάκης (που επί σειρά ετών υπηρέτησε και τον Συνεταιρισμό του Τυμπακίου από τη θέση του προέδρου), εξασφαλίζουν μικρό κέρδος στους παραγωγούς, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να καλύψει την κακή χρονιά που βίωσαν από την αρχή του "παγωμένου" 2022 μέχρι και τα μέσα Μαρτίου.
«Πέρα των άλλων προβλημάτων που είχαμε στο παρελθόν, τώρα αντιμετωπίζουμε συνεχείς αυξήσεις στις εισροές. Δηλαδή στα εφόδια που χρειαζόμαστε προκειμένου να παράγουμε», λέει ο κ. Τσιμπραγάκης.

Τα μεγαλύτερα "αγκάθια"

Τα λιπάσματα είναι το μεγαλύτερο "αγκάθι" για τους παραγωγούς των θερμοκηπιακών καλλιεργειών στην Κρήτη. Όπως εκτιμά ο Βαγγέλης Τσιμπραγάκης, σε σχέση με πέρυσι το κόστος στα λιπάσματα αυξήθηκε κατά μέσο όρο κατά 70%. Δεύτερο "αγκάθι" είναι το κόστος στο ρεύμα, που αυξήθηκε από πέρυσι κατά μέσο όρο κατά 50%. Και κατά 50% έχει αυξηθεί από πέρυσι και το κόστος στο πετρέλαιο κίνησης.
Σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο, το συνολικό κόστος παραγωγής πέφτει κάτω από 50%. 
«Συγκυριακά, η ντομάτα κατά τον μήνα Απρίλιο έχει μία καλή τιμή για τον παραγωγό, αφού η μέση τιμή παραγωγού είναι στο 1,50 ευρώ το κιλό. Το αγγούρι είναι στη μέση τιμή των 80 λεπτών το κιλό. Οι πιπεριές είναι στο 1,50 ευρώ το κιλό, οι μελιτζάνες είναι περίπου στα 90 λεπτά το κιλό και τα κολοκύθια γύρω στο 1 ευρώ (από 80 λεπτά μέχρι 1,20 ευρώ το κιλό). Αν όμως οι τιμές μετά το Πάσχα καταρρεύσουν, αυτό θα είναι καταστροφικό για μας. Εάν οι τιμές διατηρηθούν σε αξιοπρεπή επίπεδα, τότε θα μπορέσουμε να μιλάμε για ένα εισόδημα που θα μας κρατήσει "όρθιους"»...
Σήμερα, το κόστος παραγωγής - με βάση τις εκτιμήσεις του Βαγγέλη Τσιμπραγάκη - διαμορφώνεται κατά κιλό ως εξής: Στο ένα κιλό ντομάτας, με μία μέση τιμή παραγωγού 1,50 ευρώ, το κόστος παραγωγής δεν πέφτει κάτω από τα 70 με 80 λεπτά. Στο ένα κιλό αγγουριού, στη μέση τιμή παραγωγού των 80 λεπτών, το κόστος παραγωγής δεν πέφτει κάτω από τα 50 με 55 λεπτά. Στο ένα κιλό πιπεριάς, στη μέση τιμή παραγωγού του 1,50 ευρώ το κιλό, το κόστος παραγωγής δεν πέφτει κάτω από τα 70 με 80 λεπτά. Στο ένα κιλό μελιτζάνας, στη μέση τιμή των 90 λεπτών, το κόστος παραγωγής ανέρχεται στα 35 με 40 λεπτά. Και στο ένα κιλό κολοκυθιών, στη μέση τιμή παραγωγού του 1 ευρώ, το κόστος παραγωγής ανέρχεται στα 30 με 40 λεπτά.

Ανά στρέμμα για να είναι βιώσιμη η εκμετάλλευση

Πότε, λοιπόν, μία θερμοκηπιακή καλλιέργεια είναι βιώσιμη για τον παραγωγό (πάντα με βάση τα σημερινά δεδομένα); Ο Βαγγέλης Τσιμπραγάκης εξηγεί: «Σε μία πολύ καλή καλλιέργεια ντομάτας, χωρίς δηλαδή ασθένειες, παγετούς κ.λπ., η παραγωγή μπορεί να φτάσει τον Απρίλιο τους 6 τόνους ανά στρέμμα. Μέχρι τον Απρίλιο όμως, το κόστος παραγωγής ανέρχεται στα 4.200 ευρώ το στρέμμα. Με βάση τη σημερινή τιμή, ο παραγωγός θα πάρει 7.000 ευρώ ανά στρέμμα. Άρα θα έχει κέρδος γύρω στις 3.000 ευρώ ανά στρέμμα. Όμως, αυτά τα 4.000 ευρώ τα έχει διαθέσει τους προηγούμενες μήνες. Και για να μπορέσει να κρατήσει την καλλιέργειά του "ζωντανή", θα πρέπει στο σύνολο της χρονιάς το καθαρό του κέρδος να μην πέφτει κάτω από τα 8.000 ευρώ το στρέμμα, διότι υπάρχουν και τα πάγια έξοδα, τα οποία θα πρέπει να τα υπολογίσουμε, για να μπορέσουμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα».

Στη Μεσαρά τα θερμοκήπια "αλλάζουν χέρια"

Εξάλλου, σήμερα στη Μεσαρά οι καλλιέργειες αλλάζουν χέρια. Μπορεί, δηλαδή, να εγκαταλείπει ένας παραγωγός παλιός, αλλά ένας νεότερος να συνεχίζει να καλλιεργεί. Σύμφωνα με τον Βαγγέλη Τσιμπραγάκη, στη Μεσαρά καλλιεργούνται γύρω στα 3.700 στρέμματα θερμοκήπια.
«Οι καλές εποχές για τα θερμοκήπια της Κρήτης ήταν από τη δεκαετία του '80 μέχρι και το 1995. Από τότε και μετά, αρχίζει η φθίνουσα πορεία», λέει χαρακτηριστικά, τονίζοντας πάντως πως η φετινή χρονιά είναι χαρακτηριστική για τις αντοχές των παραγωγών σε ολόκληρη την Κρήτη.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

"Των παιδιών σας τις κραυγές"

  ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ Ένα τρένο μες στις φλόγες θα περνάει κάθε χρόνο, οι ψυχές θα κατεβαίνουν στην Κοιλάδα των Τεμπών, οι γονείς τους στις πλατείες θα ξεχάσουνε τον πόνο, γιατί θα΄χουν στην καρδιά τους τα χεράκια των παιδιών. Κάθε 28 Φλεβάρη ο λαός θα πλημμυρίζει, δρόμους, πάρκα και πλατείες και θα φέρνει ανατροπές, κάθε χρόνο τέτοια μέρα ένα τρένο θα σφυρίζει, "μην ξεχνάτε" θα μας λέει "των παιδιών σας τις κραυγές" Ένα τρένο μες στις φλόγες θα περνάει κάθε χρόνο, να μην ξεχαστούν τα Τέμπη μέχρι να΄ρθει η στιγμή τα παιδιά που ταξιδεύουν νά'χουν πάλι οξυγόνο, θα ξανάρθει η ελπίδα αν γλιτώσει το παιδί. Κάθε 28 Φλεβάρη κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ένα τρένο θα σφυρίζει στου λαού μας τις καρδιές, κάθε χρόνο τέτοια μέρα ένα τρένο θα σφυρίζει, "μην ξεχνάτε" θα μας λέει "των παιδιών σας τις κραυγές". ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: ΤΡΙΤΗ 25 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Αναλαμβάνω την ευθύνη...

 (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ)    Αναλαμβάνω την ευθύνη όπως της νιότης τις στιγμές, τότε που ζούσαμε στο "τώρα" και ταξιδεύαμε στο "χθες", κιθάρες ροκ και συναυλίες μπουφάν δερμάτινο, ροκ μπαρ, μετά ξημέρωναν οι μέρες καφές κι αμέσως για δουλειά. Και ναι, περάσανε τα χρόνια τα φιλαράκια έχουν χαθεί, τώρα στο σπίτι σε σαλόνια παιδιά, γυναίκα και TV, φωτογραφίες και φιλμάκια μας έχουν μείνει τώρα πια, κι αν γράφω ετούτα τα στιχάκια το κάνω για κείνα τα παιδιά. Κάτι παιδιά έρχονται τώρα και μου ματώνουν την ψυχή, θυμίζοντας μου κάτι χρόνια με μπίρα, ροκ και μουσική, με μελωδίες στις κιθάρες που μας γυρίζουνε "αλλού", πλατείες, στέκια και αλάνες, κι εμείς παρέα με τον "Φλου". Αναλαμβάνω την ευθύνη να ταξιδέψω μακριά, στο χρόνο, πίσω που αφήνει μια απροσάρμοστη γενιά, τώρα ο καθένας έχει μείνει να ταξιδεύει διαρκώς, κάτι παλιές φωτογραφίες τώρα κοιτάζω μοναχός. Γι αυτό σου λέω ρε μεγάλε κάτσε να πιούμε ένα κρασί, να ταξιδέψουμε παρέα εγώ, ο Άσιμος ...

Ένα τραγούδι ροκ, οι αυταπάτες μας

  (Στίχοι: Χριστόφορος Παπαδάκης) Τον κόσμο τότε λέγαμε θ΄αλλάζαμε μα τώρα μεγαλώσαμε μωρό μου, ο κόσμος δεν αλλάζει τόσο εύκολα γι αυτό σου λέω, αγάπη μόνο δώσ' μου. Στα χρόνια που περάσαν, στα τραγούδια μας, στα όνειρα, στο φως και στα σκοτάδια, ανθρώποι στη ζωή μας ήρθαν κι έφυγαν ψυχές που μας αφήσανε σημάδια, στα λόγια τα σκληρά μα και τα χάδια. Κοιτάγαμε κατάματα τον ήλιο μας μα τώρα μας τον πήραν και φοβάμαι, κοιτάζοντας τριγύρω την κατάντια μας πού θέλαμε να πάμε, δε θυμάμαι, μα πόσο άλλο πια θα τους κοιτάμε. Ο κόσμος που αγαπούσαμε δεν άντεξε γυαλί ήταν, που λες και έχει σπάσει, και όλα όσα λέγαμε σαν ποιήματα νομίζω ότι πια τα΄χω ξεχάσει, στο χάος ενός κόσμου που έχει χάσει. Ένα τραγούδι ροκ, οι αυταπάτες μας που όσο κι αν το γράφω δεν τελειώνει, στο τέλος κάπου χάθηκαν οι αγάπες μας κι ο κόσμος είναι χιόνι που όλο λειώνει. Σαν νότες μιας ξεκούρδιστης κιθάρας μου ακούγονται ξυράφια στον αέρα, σκοτώνουν τις μπαλάντες της λαχτάρας μου και δεν με προχωράνε παραπέρα. Σαν ροκ ...