Είμαστε ένας λαός που μια ζωή παλεύει σε θάλασσες φουρτουνιασμένες, χωρίς να έχει δει ποτέ μια άσπρη μέρα... |
Σήμερα με τον κορωνοϊό βλέπουμε τον κόσμο να διχάζεται (από οργανωμένα, χρηματοδοτούμενα και σκοτεινά κέντρα παραπληροφόρησης, ακροδεξιάς κυρίως κατεύθυνσης και παγκόσμιας εμβέλειας) σε “εμβολιασμένους” και “ανεμβολίαστους-αντιεμβολιαστές”... Και χωρίς να θέλω να ξεκόψω την Ελλάδα από τον υπόλοιπο κόσμο, ας μου επιτραπεί να το κάνω, γιατί θέλω να βγάλω από μέσα μου μια μεγάλη κραυγή αγωνίας...
Μα πώς είναι δυνατόν, όταν μιλάμε για τη χώρα μας, να ξεχνάμε το “Χθες” και να αναλώνουμε τις δυνάμεις μας μόνο στο “Σήμερα”; Διότι η Ελλάδα (και όταν λέω Ελλάδα εννοώ τον λαό της - και όταν πάλι λέω “λαό” εννοώ τους απλούς ανθρώπους και ουδόλως ενδιαφέρομαι για τους “άρχοντες” και “βολεμένους” της ελίτ) δεν έζησε ποτέ χρόνια ήρεμα, ευτυχισμένα, ευημερίας και προόδου...
Δεν πάω παραπίσω... Τουλάχιστον όχι πιο πίσω από τα χρόνια του ’70... Τι ζούσαμε, αλήθεια, εκείνη τη δεκαετία; Μα φυσικά τη Χούντα, που το 1967 ανέτρεψε τη “Δημοκρατία” στην Ελλάδα (τα εισαγωγικά θα απαντηθούν παρακάτω) “πατώντας” πάνω στην πολιτική αστάθεια, όπως αυτή εκφραζόταν από τα κόμματα που ήταν τότε στην πολιτική ζωή του τόπου... Και αιματοκύλισε τον λαό μας, γυρίζοντας τη χώρα μας πολλά χρόνια πίσω, ολοκληρώνοντας με την προδοσία της Κύπρου το τρομερό της έγκλημα...
Και έτσι, η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, τον Οκτώβριο του 1981, ήταν ουσιαστικά η “Αλλαγή” που προσδοκούσε ο βασανισμένος μας λαός, μετά την πτώση της δικτατορίας. Μια “Αλλαγή” που δεν τη βρήκε στην πολιτική της νεοϊδρυθείσας, τότε, Ν.Δ., από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, που δημιούργησε ουσιαστικά ένα νέο κόμμα... “καμουφλάζ” της ΕΡΕ, η οποία βέβαια είχε γράψει ιστορία τη δεκαετία του ’60, μέσα από πολιτικές διώξεων, παρακράτους και νοθείας...
Είναι καταγεγραμμένο, άλλωστε, το γεγονός της δολοφονίας του Λαμπράκη από το παρακράτος της Δεξιάς, το 1963, και η φράση Καραμανλή «μα ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα», που ήταν ουσιαστικά και από τις τελευταίες του κουβέντες, λίγο πριν την πτώση της κυβέρνησής του, υπό το βάρος αυτής της παρακρατικής θηριωδίας... Για να αυτοεξοριστεί λίγα χρόνια αργότερα στο Παρίσι, όταν θα ερχόταν η Χούντα, και να επιστρέψει στη συνέχεια, το 1974, ως “σωτήρας”, “εθνάρχης” κ.λπ. διαδραματίζοντας τον ρόλο του “διαμεσολαβητή” της λεγόμενης “μεταπολίτευσης” για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
https://www.newsbeast.gr/weekend/arthro/2252884/to-skotino-paraskinio-mias-politikis-dolofonias-enopion-180-chorofilakon |
Και συνεχίζω ετούτο το “ταξίδι”... Οκτώβριος 1981. “Αλλαγή”... Ανδρέας Παπανδρέου... Πάλι διχόνοια στον λαό μας... “Μπλε” και “πράσινα” καφενεία... Μεγάλες πράγματι αλλαγές μέχρι και τα μέσα εκείνης της δεκαετίας. Αλλά και πάλι... Η εξουσία δημιουργεί κομματικούς στρατούς... Κλαδικές... Ρουσφέτια... Διορισμούς στο Δημόσιο... Συνεταιρισμούς όπου το φαγοπότι είχε τη σφραγίδα του ΠΑΣΟΚ... Κοινοτάρχες που από τη μια στιγμή στην άλλη βρίσκονταν με πολλά λεφτά και περιουσίες...
«Δε μου λες, ρε Γκρούεζα, για να έχουμε καλό ρώτημα, εσύ τι δουλειά κάνεις; Με τι ασχολείσαι;», που ρωτούσε ο Κωνσταντάρας (Μαυρογιαλούρος) τον Παπαγιαννόπουλο (Γκρουέζα)... «Ε, μα δε σας είπα, κύριε υπουργέ; Είμαι του κόμματος. Από τόσο δα μικράκι στο κόμμα. Αγωνίζομαι για το κόμμα. Ιδρώνω για το κόμμα»...
Και κάπως έτσι ήρθαν τα σκάνδαλα του Κοσκωτά. Και φεύγει η κυβέρνηση της “Αλλαγής”, όχι όμως και το ΠΑΣΟΚ...
Σκάνδαλο Κοσκωτά ( Πάμπερς στο δικαστήριο)
(ΤΟ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΤΟΥ Μ. ΚΟΥΤΣΟΓΙΩΡΓΑ ΣΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (1991)...
Αλλά πείτε μου... Μήπως ήρθαν καλύτερα χρόνια για τον λαό μας; Η δεκαετία του ’90, που ξεκίνησε με τη Ν.Δ. του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και συνεχίστηκε με τους εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ (με πρωθυπουργό τον Σημίτη), πόσο πιο “καλή” ήταν για τα λαϊκά συμφέροντα; Τα χρηματιστήρια μετέτρεψαν ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων σε επίδοξους... τυχοδιώκτες με τις ευλογίες του κράτους... Αλλά, στο τέλος, αυτή η επίπλαστη ευημερία αποτέλεσε μια σαθρή και ψεύτικη βάση για να μπούμε στην Ευρωζώνη, πάλι επί των ημερών του Κώστα Σημίτη, ο οποίος, μάλιστα, χρησιμοποιούσε “πειραγμένα” στοιχεία σε συνεργασία με χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς και παρασκηνιακή πολιτική διαπραγμάτευση με τις Βρυξέλλες για έναν τέτοιο σκοπό, που αμέσως άλλαξε τη ζωή μας, κάνοντας τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους...
Διαβάστε εδώ:
ysterografa.gr/eipe-kati-o-simitis-gia-tin-pagosmia-imera-kata-tis-diafthoras
Θέλετε να θυμηθούμε τι έγινε μετά; Ήρθε ο Κώστας Καραμανλής, που χαρακτήριζε τον Σημίτη «αρχιερέα της διαπλοκής» και πήρε την εξουσία της χώρας, μέσα από το σύνθημα της «ανασυγκρότησης του κράτους»... Να μιλήσουμε για τα νέα σκάνδαλα; Siemens, Ζαχόπουλος, Βατοπαίδι και δε συμμαζεύεται;
https://www.newsbomb.gr/ellada/story/222281/oi-katatheseis-andrianoy-aggeloy-kai-klada-gia-to-epimaho-dvd |
Η ουσία είναι πως το 2009 ο Κώστας Καραμανλής ουσιαστικά παραδίδει την εξουσία στον Γιώργο Παπανδρέου...
Αλήθεια, χρειάζεται να υπενθυμίσω όσα ζήσαμε από το 2010 και μετά; Αφού αρχικά μας έλεγε ο Γιώργος πως θα διπλασιάσει τις αγροτικές συντάξεις (για μένα το πλέον χαρακτηριστικό), βάζει την Ελλάδα στο ΔΝΤ και μπαίνει πάλι ο λαός μας σε μια περιπέτεια που κρατάει μέχρι σήμερα, με τη διαφορά ότι είχαμε στα μέσα της δεκαετίας του 2010 την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, το δημοψήφισμα του 2015, το ηρωικό «όχι» του λαού μας που ο Τσίπρας το μετέτρεψε σε «ναι», την πτώση της “πρώτης φοράς Αριστερά” και την επιστροφή της Ν.Δ...
Ευρώ ή δραχμή... Μνημόνιο ή αντιμνημόνιο... “Μέσα” ή “έξω” από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση... Αυτές οι διχαστικές καταστάσεις έχουν χαρακτηρίσει τη δεκαετία του 2010, που έκλεισε με έναν ΣΥΡΙΖΑ να πέφτει, μια Δεξιά να επιστρέφει και με την ακροδεξιά στη χώρα μας να έχει εκμεταλλευτεί, όσο δεν πάει άλλο, όλη ετούτη την κατάσταση και να συνεχίζει σήμερα να την εκμεταλλεύεται, “παίζοντας μπάλα” δυνατά, μέσα στους κόλπους του αντιεμβολιαστικού κινήματος, πατώντας πάνω στους φόβους πολλών ανθρώπων να κάνουν το εμβόλιο και σε θεωρίες συνωμοσίας που τώρα αναπτύσσονται και μεταδίδονται πολύ πιο εύκολα εξαιτίας του διαδικτύου...
Γι’ αυτό σας λέω... Ας αγωνιζόμαστε με καθαρό μυαλό, για τις πραγματικές αξίες του ανθρώπου, για την πραγματική έννοια της ελευθερίας, της ισότητας και της δικαιοσύνης και ας μην παρασυρόμαστε... Έχουμε ως λαός βιώσει πολλές καταστροφές... Και αν σταθήκαμε όρθιοι μέχρι σήμερα, ήταν γιατί ξέραμε να διακρίνουμε το “αληθινό” από το “ψεύτικο”. Το “σωστό” από το “δήθεν”. Την “αλήθεια” από το “ψέμα”.
Και σήμερα, η αλήθεια είναι ότι ζούμε μια νέα δοκιμασία, που πρέπει να την ξεπεράσουμε για να πάμε παρακάτω... Τι θα βρούμε παρακάτω; Μα ίσως βρούμε, τελικά, την Ιθάκη των ονείρων μας... Μακάρι...
(ΠΗΓΗ ΕΙΚΟΝΑΣ: https://slpress.gr/oikonomia/poso-eythynetai-o-andreas-papandreoy-gia-ti-krisi-chreoys-kai-ta-mnimonia/)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου