ΠΑΛΙΑ ΚΙΒΩΤΟΣ -paliakivotos.blogspot.com

Έρχονται μέρες που τους βλέπεις να γελάνε να σου υπόσχονται μεγάλες εποχές, αλλά μετά, έρχονται πάλι οι βροχές καθώς θα βλέπεις τις χαρές να προσπερνάνε. Έρχονται ώρες που πιστεύεις σε χαρές κάθεσαι κάτω και σκουπίζεις τον ιδρώτα, αλλά σε γέλασαν και πάλι, όπως πρώτα και συνεχίζεις να σκαλίζεις τις πληγές. Έρχονται χρόνια που δεν ξέρεις να γελάς αντέχεις όμως και παλεύεις στη ζωή σου, κάτι αγάπες ήρθαν για λίγο στην ψυχή σου, αλλά τις έχασες και τις αναζητάς. Έρχονται όνειρα που βλέπεις διαρκώς μα στο ξημέρωμα γίνονται εφιάλτες, και όλο πνίγεσαι σε ωραίες αυταπάτες, αλλά πεθαίνεις, κάθε ώρα, μοναχός. Μα όσα έρθουν θα περάσουν ευτυχώς κι ύστερα πάλι, θα ξανάρθουν και θα φύγουν, είναι ανάποδος ετούτος ο καιρός και όσα γίνονται μπορεί να ξαναγίνουν. Θα΄ρθουν μετά άλλες στιγμές μέσα στο φως που θα σκεφτόμαστε το χθες και θα γελάμε, αλλά ωστόσο θα έχει φύγει η ζωή κι όσους μου λένε "σ΄αγαπώ"... θα τους φοβάμαι.  (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΕΜΠΤΗ 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

      (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ) Είναι το σύστημα αυτό, που μας διατάζει ότι δεν πρέπει να σηκώνουμε κεφάλι, πως ό,τι βλέπουμε είναι μια παραζάλη είναι καθρέφτης μας ο κόσμος και μας μοιάζει. Είναι το σύστημα αυτό, που μας διατάζει να μην μιλάμε όταν βλέπουμε τη βία, να τη σεβόμαστε την κάθε εξουσία και να γελάμε όταν αυτή θα μας βιάζει. Μα δεν μπορώ να τους αντέξω ρε παιδιά είμαι σε φάση που θ΄αρχίσω να φωνάζω, θα τη σηκώσω επιτέλους τη γροθιά και θα χτυπήσω το μαχαίρι να το σπάσω. Όσο δεν βγάζω από μέσα μου θυμό τόσο μαζεύεται και γίνεται μπουρλότο, ξέρω πως είμαι ένας αδύναμος κι εγώ μα θα τα σπάσω, όλα μια μέρα, ρε γαμώτο. Είναι το σύστημα αυτό, που μας κουρδίζει να λέμε "μάλιστα" και στους βασανιστές μας, να χαμηλώνουμε το βλέμμα στους ληστές μας και στον κάθενά, τη ζωή μας που μαυρίζει. Είναι το σύστημα αυτό, που μας κουρδίζει να συνηθίζουμε στο άδικο του κόσμου, έλα λοιπόν εδώ κοντά για λίγο φως μου να ονειρευτούμε τη ζωή, που μας αξίζει.  (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠ

     (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ) Καλημέρα Ελλάδα μου...Πόσο σε φοβάμαι πάντα λίγοι τρώνε και πολλοί πεινάνε, πόσα χρόνια ακόμα, ίδια ιστορία, τα δικά μας όνειρα σε δημοπρασία. Καλημέρα Ελλάδα μου...Πόσο σε αγαπάω κάθε που μου δίνεις ψίχουλα να φάω, κάθε που αφήνεις μόνα τα παιδιά σου για να τα τσακίζουν τα αφεντικά σου. Χώρα των μεγάλων ποιητών φευγάτων χώρα των ωραίων και των αθανάτων, χώρα των αρχαίων και της τραγωδίας χώρα των γραμμάτων και της τυρανίας. Χώρα των φτωχών και των πεινασμένων χώρα των πολλών αυτοκτονημένων, χώρα του Ελύτη και του Καρυωτάκη, χώρα της Καισαριανής και του Λαμπράκη. Καλημέρα Ελλάδα μου...Πόσο σε "πιστεύουν" όλοι στην Ευρώπη σου, που σε δυναστεύουν, μα τους έχεις μέσα σου, πάντα στη ζωή σου, δέρνοντας στο Σύνταγμα τη Συνείδηση σου. Καλημέρα Ελλάδα μου...Πόσο με ματώνεις κάθεσαι ξυπόλητη και τους καμαρώνεις, κάνεις ό,τι λένε ξένοι και προστάτες που μας εξοντώνουν και τους κάνεις πλάτες.  (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ- xrispapadakis@gmail. com

  (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ) Κράνη και ασπίδες άγρυπνοι φρουροί, έξω από τις τράπεζες και τα υπουργεία, να σας δίνει εντολές η  πλουτοκρατία μην τυχόν κι αλλάξουνε κάποτε οι καιροί. "Βράχοι" και προστάτες ξέρετε καλά, πώς θα προστατεύετε τα μεγάλα τζάκια, να τα κάνετε όλοι σας πάντοτε πλακάκια, με χουντοκαθάρματα φασιστοειδή. Μια κραυγή γυναίκας!... Κάποιος τη σκοτώνει, κάποιος τη σκοτώνει, μα δεν είστε εκεί. Είναι η ίδια η ζωή που αιμορραγεί, κάτω από ένα κόκκινο νεκρικό σεντόνι. Μια κραυγή γυναίκας! Κάποιος τη σκοτώνει, κάποιος τη σκοτώνει, μα δεν είστε εκεί. Είναι η ίδια η ζωή που αιμορραγεί, κάθε πλάσμα όμορφο, είναι, που ματώνει. Ξύλο σε πορείες  βία κι εξουσία, χάος και συλλήψεις σφαίρες και χαμός, είστε στρατιώτες στη Βουλή εμπρός, γιατί έτσι κυβερνά η...δημοκρατία... Πάντα να φυλάττετε "πίστη εις την Πατρίδα", δίπλα στους πλουσίους και τους ισχυρούς, να είστε πάντα φύλακες στους πολιτικούς, όταν εμείς θα ψάχνουμε κάπου την ελπίδα.  Μια κραυγή γυναίκας!.

  (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ) Βρέθηκες κι εσύ στον λάθος τόπο ήσουν δυστυχώς, στη λάθος ώρα, πίστευες πως θα περάσει η μπόρα, αλλά δεν θα πέρναγε, γαμώτο... Έτρεξες, μα ήσουνα γυναίκα όπως κάθε πλάσμα που δεν έχει, δύναμη να φύγει όταν βρέχει, απ' του εφιάλτη τη φαρέτρα... Αχ βρε Κούλα. Κάθε Κούλα σε μια βρώμικη και άθλια Πατρίδα. Αχ βρε Κούλα. Κάθε Κούλα. Δεν υπάρχει πια, καμιά ελπίδα. Ποια αστυνομία και ποιο κράτος μόνο υπουργούς θα προστατεύει, όταν κάθε θύμα θα πεθαίνει, κι όλοι εμείς θα ζούμε κατά λάθος. Βρέθηκες, που λες, στον λάθος τόπο, ήσουνα κι εσύ στη λάθος χώρα, νόμιζες πως θα περάσει η μπόρα μα δεν πέρασε, ποτέ, γαμώτο.... Αχ βρε Κούλα. Κάθε Κούλα σε μια βρώμικη και άθλια Πατρίδα. Αχ βρε Κούλα. Κάθε Κούλα. Δεν υπάρχει πια, καμιά ελπίδα. (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024 - xrispapadakis@gmail.com)

    (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ)   Ένα πενηντα εφτά για πάντα θα στοιχειώνει τα όνειρα σας, θα κοιμάστε, θα μασάτε, μα θα βρίσκεται μπροστά σας. Θα γλεντάτε, θα γελάτε, δεξιώσεις και βιλάρες, μα θα βρίσκεται μπροστά σας να το ξέρετε,  φαμφάρες. Θα υπογράφετε εγκυκλίους, θα ψηφίζετε και νόμους, τους φτωχούς θα κυνηγάτε και θα βγάζετε και λόγους. Θα προσφέρετε τα πάντα γη και ύδωρ στους λεφτάδες, μα θα βρίσκετε μπροστά σας των θυμάτων τις μανάδες. Ένα τρένο, κάποια νύχτα στην κοιλάδα των Τεμπών, θα στοιχειώνει τα όνειρα σας όσα χρόνια κι αν περάσουν. Είσαι υπουργός μεγάλος. Έχεις χρήμα. Και λοιπόν; Θα σε κυνηγούν για πάντα τα παιδιά που δε θα φτάσουν! Πενηντα εφτά ψυχές  σας κοιτούν όταν μιλάτε, όταν είστε διακοπές όταν βγαίνετε να φάτε. Όταν λέτε πως για όλα "ήταν ανθρώπινο το λάθος", όταν κάνετε γαργάρα πως απέτυχε το κράτος. Όσα χρόνια κι αν περάσουν τα παιδιά θα ταξιδεύουν, τα παιδικά δωμάτια τους πάντα θα τα  περιμένουν. Στα στιχάκια που γραφτήκαν και στις τελευταίες φρ

  (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ) Ένα χρόνο μετά περιμένω να φτάσεις, ένα τρένο, φωτιά αλλά δεν θα προφτάσεις, υπουργοί και λαός δολοφόνοι και αίμα, ένα χρόνο μετά κι όλα μοιάζουν με ψέμα. Νύχτα φρίκης σαν χθες μια Ελλάδα στο χάος, "όταν φτάσω", μου λες, "θα σε πάρω μπαμπά", μα το τρένο αυτό σαν φλεγόμενος τάφος, καίει αθώες ψυχές που θα γίνουν πουλιά. Ένα χρόνο μετά δικαστές και ρουφιάνοι, ένα σύστημα σάπιο τη συγκάλυψη κάνει, οι φτωχοί να πεθαίνουν από "ανθρώπινο λάθος", να μην βγαίνει ποτέ ότι φταίει το κράτος. Ένα χρόνο μετά κι οι κραυγές δεν θα πάψουν, έχουν γίνει φωτιά τη βρωμιά θα την κάψουν, είναι όλοι μαζί σ' ένα όμορφο τρένο, όταν φτάσεις ρε 'σύ, στείλε μου... Περιμένω... (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - xrispapadakis@gmail.com  https://www.neakriti.gr/apopseis/2043392_perimeno?fbclid=IwAR3W6Wdgxgz2Jrx8RfqvZEyhyRWAjcigz4NeoqcKSf2MuJy57ZitFkf4vhY - ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2024 ΣΤΟ neakriti.gr - Η ΕΙΚΟΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΑΡΚ

    (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ) Μεγαλώνω μα δεν έβαλα μυαλό δεν φοβάμαι και δεν θέλω να ελπίζω, σ΄έναν κόσμο που ν΄αντέξω προσπαθώ αλλά τον βρίζω... Μεγαλώνω αλλά κάνω σαν παιδί δεν πιστεύω τους μεγάλους, δε φοβάμαι κι όταν πρέπει να σας πω ποιος  είμ' εγώ... δεν θυμάμαι... Μία μύτη βγήκε πρώτη μες στο φως, και από πίσω το μωρό να κλαψουρίζει,   καμιά φορά σαν να το βλέπω, να γελά και να με βρίζει... Κι αν μεγάλωσα δεν έβαλα μυαλό 54 κεράκια, σαν φυσήξω και δε σβήσετε στο πρώτο μου το "φου" θα σας βρίσω... Μεγαλώνω μα δεν έβαλα μυαλό μου το λένε αρκετοί "για το καλό μου", πως θα πρέπει να κοιτάω κάποιες φορές τον εαυτό μου. Να προσέχω και να βγάζω τον σκασμό όταν ο φόβος όλα γύρω θα τα λιώνει, να΄το πάλι...αυτό το άσχημο μωρό, που με μουτζώνει! (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - xrispapadakis@gmail.com - ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024)

 (ΣΤΙΧΟΙ:  ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ) Κάτι χαλάσματα στο κέντρο της πόλης σε βλέπω βγαίνεις και κάτι τραγουδάς, μικρό κορίτσι των αστέγων κορίτσι με τα μαλλιά σου τώρα παίζεις και γελάς... Κι ύστερα στέκεσαι, μπρος στον καθρέφτη μέσα από τζάμια αυτοκινήτων να κοιτάς, χτενίζεις λίγο τα κατάμαυρα μαλλιά σου, δεν έχεις τίποτα και όμως...τραγουδάς! Μικρό κορίτσι των αστέγων στην αγκαλιά του φεγγαριού, μικρό κορίτσι των αστέγων θέλεις να πας κάπου αλλού... Ξέρω κουράστηκες στο κρύο τυλίγεσαι στην κουρελού, ανάβεις άλλο ένα σπίρτο και νιώθεις όμορφα, παντού... Κάτι χαλάσματα στο κέντρο της πόλης αλλάζει ο χρόνος και λάμπεις εσύ, ευχές ο κόσμος, μα συ πάντα μόνη κρυφά κοιτάζεις τη δική μας ζωή... Κι ύστερα στέκεσαι μονάχη σου εκεί έξω πολύ το κρύο, ρίχνει χιόνι και κρυώνεις, ακούς των άλλων τις φωνές και τα τραγούδια γίνεσαι τώρα ένας χιονάνθρωπος και λιώνεις. Κάτι χαλάσματα στο κέντρο της πόλης καμμένα σπίρτα κι εσύ τραγουδάς, στην αγκαλιά του ουράνιου τόξου στην αγκαλιά της γιαγιάς... (ΣΤΙΧΟΙ:

  (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ) Αφού την είχα τη μαγκιά να ονειρεύομαι ακόμα κι αν δεν έχω τίποτα δικό μου, αφού μου κλείσατε το στόμα και τσακίσατε το όνειρο μου... Αφού με κάνατε να πέσω στην παγίδα σας σαν το ποντίκι που δεν πρόσεξε τη φάκα, αφού με κάνατε να γίνω ο παλιάτσος σας να σπάτε πλάκα... Δουλεύω μόνο να πληρώνω τα σπασμένα σας τα πουλημένα και φτηνά ιδανικά σας, μ' έχετε κάνει ένα σκουπίδι μες στα πόδια σας για τα λεφτά σας. Δουλεύω μόνο να πουλιέμαι στα παζάρια σας στα πουλημένα και φτηνά ιδανικά σας, με τα παιδιά μου να ματώνουν στα γρανάζια σας για τα παιδιά σας. Αφού με "σώσατε" για να με "ξανασώσετε" εν προκειμένω, δανεικά στα δανεικά σας, αφού μου στείλατε ηγέτες που τους φτιάξατε στα μαγαζιά σας... Αφού μου πήρατε τα πάντα και τα κάψατε κάνοντας πίσω να γυρίσει η ιστορία, αφού μου δείξατε να έρθω μετανάστης σας στη Γερμανία...   Δουλεύω μόνο να πληρώνω τα σπασμένα σας τα πουλημένα και φτηνά ιδανικά σας, μ' έχετε κάνει ένα σκουπίδι μες σ

  (ΣΤΙΧΟΙ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ "ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ")   Πλαστικές απολαύσεις, χημικά και σκουλίκια, καυσαέρια, ορμόνες, βιταμίνες και στρες, δακρυγόνα και σφαίρες για την κάθε αλήθεια, εξουσίες χτυπάνε και παντού ο χαφιές. Χρωστικές για την πείνα και ποτά νοθευμένα, δηλητήρια σε δόσεις διαφημίσεις...χαμός, φονικά και ληστείες και παιδιά σκοτωμένα, στις ειδήσεις τα βλέπεις κάνεις ζάπινγκ και τρως.   Αυτός ο κόσμος δεν αλλάζει ανατρέπεται... Αυτό το σύστημα δεν φτιάχνει το γκρεμίζεις...   Αυτή η ζωή που ονειρευόμαστε                     δεν έρχεται...                                                                    Την κοινωνία που ονειρεύεσαι τη χτίζεις.                                                                                                                                                                                                                                                                            Σπάσε λοιπόν την αλυσίδα που σου φτιάξανε, δείξε τα

  Η "Παλιά   Κιβωτός" - το  παλιό προσωπικό μου Blogspot - επιστρέφει... Και θα κάνει μία διαφορετική  δημοσιογραφία.  Θα μιλάμε μόνο  με...στίχους...Βάζω τους  στίχους. Βάζεις τη μουσική;...Σε λίγο λοιπόν... Χριστόφορος Παπαδάκης.

Είναι θλιβερή αυτή η στιγμή...Και ίσως αν δεν έβλεπα και το σχετικό βίντεο να μην μπορούσα να το πιστέψω, όμως ναι...Πήγε στο νομό Καρδίτσας ο Κυριάκος Μητσοτάκης...Συνομίλησε με δάσκαλο του δημοτικού σχολείου Ανθηρού στα Άγραφα... "Δεν έχουμε θέρμανση στο σχολείο μας", του είπε ο δάσκαλος...Και τότε ο...θλιβερός υποβολέας του Κυριάκου... "Πες όμως ότι έχουμε τεχνολογικό εξοπλισμό" !... Θλίψη και απογοήτευση...Τι άλλο πια να πει κανείς;       Ο δάσκαλος και ο "καλοθελητής"...   Ακριβώς όμως, κάτι που επιβεβαιώνεται απόλυτα από το σχετικό βίντεο, ιδού πώς έγινε το περιστατικό... Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο νομό Καρδίτσας, συνομίλησε για λίγο με τον δάσκαλο και τους μαθητές του μονοθέσιου δημοτικού σχολείου Ανθηρού στα Άγραφα. «Το σχολείο μας δυστυχώς δεν έχει κεντρική θέρμανση, και αυτό θα ήταν ευχής έργο αν συνέβαινε, λειτουργούμε τώρα με κάποια σώματα ηλεκτρικά…» ανέφερε ο δάσκαλος στον πρωθυπο

Υπήρχαν τα προηγούμενα χρόνια άνθρωποι που έλεγαν... "μόνο οι τεμπέληδες πεινάνε" ...Και μπορεί κάποιοι από αυτούς, να επιμένουν να τα λένε και σήμερα...Και ναι...Ζουν...ανάμεσα μας! Να λοιπόν τι μου έλεγαν σε προηγούμενες δεκαετίες κάποιοι άνθρωποι που τους είχα και σε εκτίμηση... "Ζούμε στην Κρήτη...Μόνο οι τεμπέληδες πεινάνε...Μια βόλτα ρε να βγεις στα τείχη του Ηρακλείου, θα βρεις χόρτα να μαζέψεις να φας εσύ και τα παιδιά σου...Όχι...Δεν δικαιολογείται κανείς να κλαψουρίζει ότι δεν έχει να φάει"... Αυτοί, βέβαια, που τα έλεγαν είχαν δουλειά...Έπαιρναν και καλά λεφτουδάκια τότε, στις λεγόμενες "καλές εποχές"...Είχαν σπίτι...Και σίγουρα, το μόνο που δεν έβαζαν πολύ συχνά στο τραπέζι τους - καθότι τα μπριζολάκια, τα μοσχαράκια και τα κοτοπουλάκια ήταν στο σύνηθες μενού τους - ήταν τα χόρτα... Και πόσο μάλλον βέβαια, τα χόρτα από τα ενετικά τείχη του Ηρακλείου, που ασφαλώς και θα βρωμάνε καυσαέριο, κόπρανα γατιών και σκυλιών και...κάτουρα μεθυσμένων που &

Τον γύρο του διαδικτύου κάνουν τα βίντεο από την προχθεσινή επιχείρηση των ΜΑΤ πάνω από τα Εξάρχεια...Στον Λόφο Στρέφη, κάτοικοι κινητοποιούνται κατά των εργασιών ανάπλασης και δέχονται την επίθεση των ΜΑΤ. Σύμφωνα με όλα τα δημοσιεύματα, η επίθεση ήταν αναίτια. Ένας από τους δημοσιογράφους, μάλιστα, δέχτηκε την επίθεση άνδρα των ΜΑΤ...Ποιος ήταν αυτός;   Ο βραβευμένος Αμερικανός δημοσιογράφος Ryan Thomas... Τη στιγμή εκείνη τραβούσε βίντεο, όπως φαίνεται από το οπτικοακουστικό υλικό που ανέβασε ο ίδιος στο στο Twitter, καθώς ήταν εκεί για να κάνει τη δουλειά του και κατέγραψε έτσι και την σε βάρος του επίθεση!     Το..."πήδημα" του ΜΑΤατζή   Στο βίντεο διακρίνεται αστυνομικός να αποκόβεται από την ομάδα του και να του επιτίθεται. Ο ξυλοδαρμός του καταγράφηκε τόσο από την κάμερα του ίδιου, όσο και από κατοίκους της περιοχής... Ο αστυνομικός πήδηξε - όπως αποκαλύπτουν τα πλάνα - πάνω από πεζούλι και στρίμωξε τον Αμερικανό δημοσιογράφο Thomas Ryan μπροστά α

Η νοοτροπία των ανθρώπων σε άλλα χρόνια, όπου επικρατούσε μία σχετική ευμάρεια και δεν υπήρχαν τα σημερινά "χάλια" της κοινωνίας και της οικονομίας, ήταν μάλλον απαξιωτική προς τους ανθρώπους που παράγουν... Σαν να πίστευαν οι απλοί πολίτες, πως ένας αγρότης εύκολα παράγει τα κηπευτικά του, αφού "κάθεται στο καφενείο και στέλνει τους αλλοδαπούς κι εκείνος πίνει τσικουδιές και εισπράττει επιδοτήσεις" ... Κακά τα ψέματα...Κάτι τέτοιο πίστευαν πολλοί συνάνθρωποι μας, που ζουν τις πόλεις και στην πραγματικότητα δεν έχουν ιδέα τι γίνεται στο χωριό...Ποια είναι η ζωή στο χωριό...Ποια είναι τα προβλήματα των ανθρώπων που ζουν στην ύπαιθρο και πάει λέγοντας... Ούτε λίγο ούτε πολύ δηλαδή, στη σκέψη και το μυαλό πολλών ανθρώπων, η παραγωγή της τροφής ήταν κάτι σαν μια δεδομένη διαδικασία... "Βάζεις λιπάσματα, ψεκάζεις και όλα καλά" ... Δε χρειάζεται βέβαια να πω πόσο έχουν καταρρεύσει στις μέρες μας, τέτοιου είδους απόψεις, μπροστά στα δράματα που

https://provocateur.gr/manners/12136/diaba-zoyme-ta-stafylia-ths-orghs-toy-tzon-stainmpek       Το 80% του εισοδήματος στα φτωχά νοικοκυριά «πηγαίνει» σε ενοίκια και τρόφιμα! Ποιος το λέει αυτό; Μα...η Ελληνική Στατιστική Αρχή...Πότε δημοσιεύτηκαν τα στοιχεία; Χθες...  Η μέση ετήσια δαπάνη των ελληνικών νοικοκυριών για αγορές, κατά το έτος 2021, ανήλθε στα 1.419,79 το μήνα, καταγράφοντας αύξηση, σε τρέχουσες τιμές 6,6% και σε σταθερές τιμές 1,4%, σε σχέση με το έτος 2020. Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε ενοικιασμένη κατοικία δαπανούν το 18,9% του προϋπολογισμού τους, κατά μέσο όρο, για ενοίκιο. Το μερίδιο της μέσης δαπάνης για είδη διατροφής και μη οινοπνευματώδη ποτά και στέγαση των νοικοκυριών του φτωχότερου 20% του πληθυσμού ανέρχεται στο 58,1% των δαπανών των νοικοκυριών, ενώ το αντίστοιχο μερίδιο του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού ανέρχεται στο 36,3%....   Τελικά, γιατί δουλεύουμε;   Κι εδώ πραγματικά γεννιέται ένα μεγάλο ερώτημα: "Γιατί δουλεύουμε";

 Οι δύο πρώτες εκπομπές της ΚΙΒΩΤΟΥ...Αλήθεια...Τότε - Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 2008 - μιλούσαμε κατά των μεταλλαγμένων...Σήμερα λέμε..."τρώμε, γενικώς; Έχουμε να φάμε"; Κατάντια! ΒΙΝΤΕΟ... Φάκελος Μεταλλαγμένα - Έτσι ξεκίνησε η Κιβωτός... Φάκελος Μεταλλαγμένα  II - Νύχτα μάχης ανάμεσα στα δυο στρατόπεδα (Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008)  

  Ήταν τα μαύρα χρόνια του 2012-2013...Άνεργοι, φτωχοί, φουκαράδες, βιοπαλαιστές συνάνθρωποι μας, έβγαιναν στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και έλεγαν..."έχω φτιάξει φάκελο με όλους τους λογαριασμούς που μου στέλνουν...Ήρθε το χαράτσι της ΔΕΗ; Στο αρχείο! Ήρθε υπέρογκος  ο λογαριασμός του τηλεφώνου; Στο αρχείο"!... Και πέρασαν τα χρόνια...Και το χαράτσι της ΔΕΗ έγινε νόμος αιώνιος και ονομάστηκε ΕΝΦΙΑ...Και από τη ΔΕΗ μεταφέρθηκε στην Εφορία...Και θέλουμε δε θέλουμε, πλέον, το πληρώνουμε...Περιμέναμε, βέβαια, καλύτερα χρόνια, υποτίθεται μετά τα πρώτα μνημονιακά...Αλλά φτάνουμε σήμερα να ξαναλέμε "στο αρχείο οι λογαριασμοί"...   Κουτοπονηριές, κλεψές, "νόμιμες" απάτες   Η "ΔΕΗ" πια δεν παλεύεται...Ναι...Υπάρχει η επιδότηση του κράτους, που την κάνει πιο υποφερτή ενδεχομένως...Αλλά αυτή η επιδότηση, ως πότε θα υπάρχει; Μετά τι θα γίνει με την περίφημη ρήτρα αναπροσαρμογής;   ΔΕΥΑΗ...Κλέφτες από..."λάθος"!   Σήμερα έχουμ